YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/1090
KARAR NO : 2012/6127
KARAR TARİHİ : 29.03.2012

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, yersiz çekilen aylıkların tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiş, kararın davalı … ile davalılar … ve…vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine verilen ek kararla davalı … temyizinin süresinden sonra yapıldığı gerekçesiyle temyizin reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar … ve…vekili, ek kararın ise davalı … tarafından temyiz edilmesi üzerine Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Davalı …’ün temyiz talebi yönünden;
Davalı …’ün temyiz isteminin reddine ilişkin karara yöneltilen temyiz süresinde ise de; işin esasına ilişkin yerel mahkeme kararının yasal süre içerisinde temyiz edilmediği anlaşılmaktadır. Gerçekten de hüküm iş mahkemesi tarafından verilmiş olup, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre, İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Somut olayda; hüküm davalı …’e 27.12.2010 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş, temyiz ise 11.01.2011 tarihinde vuku bulmuştur. Bu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi geçtiğinden 01.06.1990 gün ve ….. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı da göz önünde tutularak davalı …’ün temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA;
2- Davalılar… ve…vekilinin temyiz talebi yönünden;
21.07.2004 gün ve …. sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2010 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.430,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununu Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda; yerel Mahkemece kabulüne karar verilen 161,63 TL. toplam alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davalılar …. ve… vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinlik nedeniyle reddi gerekir.
S O N U Ç: Yukarıda açıklanan nedenle davalılar…. ve … vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan …’den alınmasına, 29.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.