Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2010/2274 E. 2010/13161 K. 11.10.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/2274
KARAR NO : 2010/13161
KARAR TARİHİ : 11.10.2010

Dava, yaşlılık aylığından yersiz kesilen 1.000,00 TL.nin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve…… tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
29.12.2009 gün ve 276/669 sayılı kararın davalı Kurum vekili tarafından yasal süresinde temyiz edilmesi üzerine, ilk derece mahkemesince, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427’nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle 11.01.2010 tarihinde temyiz isteminin reddedildiği, anılan, temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar 18.01.2010 günü kendisine tebliğ edilen davalı Kurum vekilince bu kez işbu ek karara karşı yasal süresi içinde temyiz yoluna başvurulduğu anlaşılmaktadır.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2009 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.400,00 TL. olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
İnceleme konusu davada; davaya konu istem, ilk derece mahkemesi hükmü ve yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırı birlikte dikkate alındığında, anılan hükme karşı temyiz yoluna başvurulmasının olanaksız bulunduğu belirgin olup, mahkemece verilen ek kararın yerinde olduğu açıktır.
S O N U Ç : Davanın esasına ilişkin kararın, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427’nci maddesi kapsamına uygun olarak miktar itibarıyla “kesin nitelikte” bulunması nedeniyle, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan, 11.01.2010 günlü, “temyiz talebinin reddi” kararının ONANMASINA, 11.10.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.