Yargıtay Kararı 10. Hukuk Dairesi 2009/13473 E. 2010/517 K. 21.01.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/13473
KARAR NO : 2010/517
KARAR TARİHİ : 21.01.2010

………

Dava, iş kazasında sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan giderlerin 506 sayılı Kanunun 26. maddesi uyarınca tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği üzere davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi … tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Kanunun 26.maddesindeki halefiyet ilkesi uyarınca, Kurumun rücu alacağı; hak sahiplerinin tazmin sorumlularından isteyebileceği maddi zarar (…….) miktarı ile sınırlı iken,……, 21.03.2007 gün ve 26649 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 23.11.2006 gün ve E:2003/10, K:2006/106 sayılı kararı ile 26.maddedeki “…sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere…” bölümünün Anayasaya aykırılık nedeniyle iptaline karar verilmiş olması; 26. maddedeki anılan cümlenin iptali ile Kurumun rücu hakkının, kanundan doğan kendine özgü ve sigortalı, ya da, hak sahiplerinin hakkından bağımsız basit rücu hakkına dönüşmüş olması karşısında, ilk peşin değerli gelirlerin, tazmin sorumlularının kusuruna isabet eden miktarıyla sınırlı şekilde hüküm kurulması gerekliliği karşısında, mahkemenin kabul gerekçesinde bir isabetsizlik yoksa da;
Taleple bağlılık ilkesi de gözetilmeye çalışılarak, hüküm altına alınan gelirin hesaplanmasında, sigortalıya bağlanan ve sosyal yardım zammı dahil 69.325,92 TL olan gelirden mükerrer kusur indirimi yapıldığı, oysa, talep edilen Kurum alacağının, miktar itibariyle ilk peşin sermaye değerinin, davalının kusur kaşılığında yer alması sebebiyle, davanın tümüyle kabulü gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
……..
SONUÇ : Hüküm fıkrasının tümüyle silinerek, yerine; “Davanın kabulü ile, 7.652,45 TL’nin gelirler yönünden onay, diğer giderler yönünden sarf ve ödeme tarihlerinden yasal faizi ile davalıdan alınıp davacıya verilmesine, 413,23 TL ilam harcının davalıdan alınıp hazineye irat kaydına, 918,28 TL vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, 13,60 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.
……