YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6113
KARAR NO : 2023/5157
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/508 E., 2022/717 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.07.2020 tarihli ve 2019/617 Esas, 2020/342 Karar sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 Sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ve mükerrerliğe karar verilmiştir.
B. … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.07.2020 tarihli ve 2019/617 Esas, 2020/342 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 10.05.2022 tarihli 2021/19450 Esas, 2022/5989 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında dosya içerisinde soruşturma evrakının olmaması ve basit yargılama usulü uygulanmasının değerlendirilmesinde zorunluluk nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Bozma sonrası yapılan yargılama ile … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2022 tarihli, 2022/508 Esas, 2022/717 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, basit yargılama usulü uygulanmamasına karar verilerek 5237 Sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; dosyanın tekrar incelenmesine ve temyiz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay günü sanık …’ın içerisinde bulunduğu araçta kolluk görevlilerince uyuşturucu madde tespit edildiği, sanığın alınan kan ve idrar analiz raporuna göre uyuşturucu madde kullandığının tespit edildiği anlaşıldığından sanık hakkında … (Kapatılan) 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 12.11.2012 tarih, 2012/1893 Esas, 2012/2276 Karar sayılı ilamıyla tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği, sanığın denetim yükümlülüklerine uymaması ile yapılan yargılamada Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 08.03.2017 tarihli, 2015/6945 Esas, 2017/1569 Karar sayılı ilamı ile bozma kararı verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama ile denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerinde uymama konusunda sanığın ısrar şartını gerçekleştirmediği belirtilerek kamu davasının durmasına karar verilmiştir. … Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine devam etmesi için kamu davasının açılmasının ertelenmesi ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri karar verilmiş, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazında uyuşturucu kullanması nedeniyle açılan kamu davasında sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş, kararın sanık tarafından temyizi ile Dairemizin 10.05.2022 tarihli kararı
ile İlk derece mahkemesinin kararının bozulması ile dosya tekrar ele alınarak sanık hakkında basit yargılama usulünün uygulanmaması ile mahkûmiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kısa süreli hürriyeti bağlayıcı ceza adli para cezasına çevrilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına aykırı olduğu tespit edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.11.2022 tarihli ve 2022/508 Esas, 2022/717 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının birinci bölümünün üçüncü fıkrasına “Temyiz yasa yoluna gidildiği sanığın neticeten 6.000-TL ADLİ PARA CEZASI OLARAK İNFAZINA” ibaresi yerine “Sanığa verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezasının 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereğince ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrasında yazılı düzenleme de nazara alınarak beher günü yine takdiren 20 – TL ile çarpım yapılması sonucu 6.000,00 – TL ADLİ PARA CEZASINA ÇEVRİLMESİNE,” ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2023 tarihinde karar verildi.