Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2023/5294 E. 2023/3612 K. 25.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5294
KARAR NO : 2023/3612
KARAR TARİHİ : 25.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2014 tarihli ve 2013/302 Esas, 2014/13 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı … Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 … maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 5 yıl 2 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
B. Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.01.2014 tarihli ve 2013/302 Esas, 2014/13 Karar sayılı kararının, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 23.09.2020 tarihli ve 2016/427 Esas, 2020/4134 Karar sayılı kararı ile;
“1- Sanığın uyuşturucu madde sattığına ilişkin edinilen bilgiler üzerine, gizli soruşturmacıların 03.07.2013 tarihinde sanıktan uyuşturucu madde alması sonrası sanığın üzerine atılı suçun sübuta erdiği, gizli soruşturmacıların tekrar giderek sanık aracılığıyla 05.07.2013 ve 25.07.2013 tarihlerinde uyuşturucu madde aldıkları, kolluk görevlilerinin değişik tarihlerdeki satın alma işlemlerinin suç delillerini elde etmeye yönelik çalışmalar olduğu, dolayısıyla alıcı görevlilere yapılan uyuşturucu madde satışlarının zincirleme suç kapsamında değerlendirilemeyeceği, böylece sanığın hareketlerinin bütünüyle “satmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu gözetilmeden, birden fazla uyuşturucu madde sattığı kabul edilerek sanık hakkında zincirleme suçla ilgili TCK’nın 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2021 tarihli ve 2020/317 Esas, 2021/140 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 … maddesinin üçüncü fıkrası, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; karara itiraz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın uyuşturucu madde sattığına ilişkin bilgi edinilmesi üzerine mahkemece gizli soruşturmacının görevlendirildiği, gizli soruşturmacının 05.07.2013 ve 25.07.2013 tarihlerinde gizli soruşturmacıya esrar maddesini sattığı, sanığın ikametinde 30.10.2013 tarihinde yapılan aramada bir miktar esrar maddesinin ele geçirildiği olayda;
Sanığın ikrara dayalı savunması, olay ve oluşun anlatıldığı polis fezlekesi, CD’deki görüntüler ve tüm dosya kapsamından fiziki takibi yapılan sanığın 03.07.2013, 05.07.2013 ve 25.07.2013 tarihlerinde gizli soruşturmacı olarak görevlendirilen kişilere uyuşturucu olduğu belirtilen maddeleri sattığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiş.
Sanık hakkındaki gizli soruşturmacı atanması hakkındaki kararın koşulları oluşmadığı halde bu kararın verilmiş olduğu ve gizli soruşturmacının yapmış olduğu teknik araçla izleme faaliyeti neticesinde delillere ulaşıldığı ancak teknik araçla izleme kararının da bulunmadığı, sanığın hakkında mahkûmiyet kararı verilmesine yeterli delil bulunmadığı bir aşamada ikrarda bulunarak suçun ortaya çıkmasını sağladığı anlaşıldığından cezasında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca takdiren yarı oranda indirim yapılmıştır.
Gizli soruşturmacı tarafından sanıktan birden fazla uyuşturucu madde satın alınmasının, ayrıca suç oluşturmayacağı ve gerçek anlamda bir “alım-satım” söz konusu olmadığı, sanığın hareketlerinin bütünüyle 5237 sayılı Kanun’un 188 … maddesinin üçüncü fıkrasında açıklanan “satmak için uyuşturucu madde bulundurma” ve “uyuşturucu maddeyi satışa arz etme” seçimlik hareketlerini oluşturduğu anlaşıldığından sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru
biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Gebze 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2021 tarihli ve 2020/317 Esas, 2021/140 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.04.2023 tarihinde karar verildi.