YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5008
KARAR NO : 2023/3877
KARAR TARİHİ : 03.05.2023
T U T U K L U
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/200 E., 2023/199 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
SUÇ TARİHLERİ : 05.10.2021, 09.01.2022
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Aksaray 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.05.2022 tarihli ve 2022/232 Esas, 2022/241 Karar sayılı kararı ile aynı mahkemenin temyize konu 2022/69 Esas sayılı dosyası ile aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunması sebebiyle her iki dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya 2022/69 Esas sayılı dosyası üzerinden devam olunmasına karar verilmiştir.
B. Aksaray 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.12.2022 tarihli ve 2022/69 Esas, 2022/534 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 43 üncü, 52 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 18 yıl 9 ay hapis ve 37.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
C. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 17.01.2023 tarihli ve 2023/200 Esas, 2023/199 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan ve re’sen de istinafa tabi olan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Eylemin sabit olmadığına,
2. Eylemin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Dosya kapsamında yer alan istihbari bilgilerin, olay tutanaklarının, uzmanlık raporlarının ve 5271 sayılı Kanunun 134 üncü maddesi uyarınca düzenlenen telefon inceleme tutanaklarının içerikleri ile sanığın savunmaları, ele geçen uyuşturucu maddelerin miktarı ve çeşitliliği, 05.10.2021 tarihli olayda sanığın
üzerinde uyuşturucu madde kalıntısı bulunan hassas terazinin bulunması hususları birlikte değerlendirildiğinde; 05.10.2021 tarihli olayda sanığın, bulunduğu araç durdurulduğu sırada dışarı attığı anlaşılan 6 fişek halinde daralı 4,12 gram metamfetamin, 1 parça halinde daralı 9,67 gram metamfetamin ve 1 parça halinde daralı 38,3 gram eroini ticari kasıtla naklettiği; 09.01.2022 tarihli olayda ise üzerinde ele geçen 6 fişek halinde daralı 2,69 gram eroini ve 1 fişek halinde daralı 0,39 gram metamfetamini, ticari kasıtla bulundurduğu sabit olup, suç konusunun eroin olması nedeniyle 1/2 oranında arttırım yapıldığı, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında iki kez atılı suçu işlediğinden zincirleme suç hükümlerine göre 1/4 oranında arttırım uygulandığı, sabıkalı geçmişi ve cezanın geleceği üzerindeki etkileri dikkate alınarak takdiri indimi yapılmadığı, sabıkasındaki tekerrüre esas kaydı nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulandığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular ile hukuki nitelendirme ve uygulama konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, “Gerekçeli karar başlığında suç tarihlerinin 05.10.2021 ve 09.01.2022 yerine 09.01.2022 olarak yazılmasının mahallinde düzeltilmesi mümkün eksiklik olduğuna ” ilişkin eleştiri dışında hükümde isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir
IV. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun sübutuna ve vasfına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
1. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu,
2. Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve birden fazla kesinleşmiş hüküm içeren Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.05.2013 tarihli ve 2013/10 Esas, 2013/175 Karar sayılı ve 02.04.2014 kesinleşme tarihli ilamında, uygulamaya konu edilen ağır cezayı içeren hüküm açıkça gösterilmeden, ilamın bir bütün olarak tekerrüre esas alınmasının hukuka aykırı olduğu değerlendirilmiş; her iki hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 17.01.20213 tarihli ve 2023/200 Esas, 2023/199 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünde;
1. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılması ve yerine; “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına”, ibaresinin eklenmesi,
2. Sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılması ve yerine “Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 03.05.2013 tarihli ve 2013/10 Esas, 2013/175 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı Kanun’un 149 uncu maddesi uyarınca nitelikli yağma suçundan verilen 12 yıl hapis cezası nedeniyle, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı ve yedinci fıkraları gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA, Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Aksaray 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.05.2023 tarihinde karar verildi.