Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2023/2154 E. 2023/1587 K. 28.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2154
KARAR NO : 2023/1587
KARAR TARİHİ : 28.02.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen ek karara yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
A. İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.02.2020 tarihli ve 2019/563 Esas, 2020/62 Karar sayılı kararı ile sanıkların uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan beraatlerine karar verilmiştir.
B. İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.06.2020 tarihli ve 2019/563 Esas, 2020/62 Karar sayılı ek kararı ile sanıklar müdafiinin vekalet ücretine ilişkin tashih ve tavzih talebinin reddine karar verilmiştir.
C. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2020/2275 Esas, 2021/2194 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince verilen ek kararın sanıklar müdafiince istinaf edilmesi üzerine istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
D. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 5271 sayılı Kanun’un 279 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca istinaf başvurusunun reddine dair verilen kararların itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle incelenmesine yer olmadığına karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri özetle; vekalet ücreti verilmesi talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanıkların üzerine atılı suçu işlediklerine dair şüphe oluştuğu evrensel ilkesi gözetilerek sanıklar hakkında dosya kapsamında her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun delil elde edilemediğinden, sanıkların müsnet suçu işledikleri sabit olmadığından ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
2. Sanıklar müdafiinin 13.03.2020 tarihli dilekçesi ile beraat eden sanıklar yönünden vekalet ücretine ilişkin olmak üzere hükmün tashih ve tavzihini talep etmesi üzerine, sanıklar hakkında verilen karar kesinleşmekle vekalet ücretine ilişkin süresinde herhangi bir istinaf talebi de bulunmadığı gözetilerek 19.06.2020 tarihli ek kararla talebin reddine karar verilmiştir
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesinin 19.06.2020 tarihli ek kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı anlaşıldığından vekalet ücreti yönünden istinaf başvurusunda bulunan sanıklar müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmeyerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tebliğnamede… sanık olarak gösterilmiş ve hakkında görüş bildirilmişse de; bu sanık hakkında verilen karara yönelik sanıklar müdafiinin temyiz talebi bulunmadığı gibi hakkında verilen karar da istinaf incelemesinden geçmediğinden ve temyiz incelemesine konu Bölge Adliye Mahkemesi kararı bulunmadığından inceleme dışıştutulmuştur.
Sanıklar müdafiinin sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerinin kesinleşmesinden sonra vekalet ücreti talebine ilişkin olarak yaptığı başvurunun reddine ilişkin İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.06.2020 tarihli ve 2019/563 Esas, 2020/62 Karar sayılı ek kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümleri temyiz edilebilir.” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 223 üncü maddesinde tanımlanan hüküm türleri dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesince verilen ek karara yönelik Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın hüküm niteliğinde olmaması nedeniyle temyiz incelemesine tabi olmadığı ve kesin nitelikte olduğu tespit edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2020/2275 Esas, 2021/2194 Karar sayılı kararın temyiz edilemez ve kesin nitelikte olduğu anlaşıldığından dava dosyasının, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 17. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.02.2023 tarihinde karar verildi.