YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/15460
KARAR NO : 2023/9696
KARAR TARİHİ : 09.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜMLER : 1. Mahkûmiyet; İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.10.2022 tarihli, 2022/257 Esas ve 2022/318 sayılı kararı
2. Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesinin 04.11.2022 tarihli, 2022/2973 Esas ve 2022/4198 sayılı kararı
3. Temyiz isteminin reddi; İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.08.2023 tarihli, 2022/257 Esas ve 2022/318 sayılı ek kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.08.2023 tarihli ve 2022/257 Esas, 2022/318 Karar sayılı ek kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Sanık hakkında, İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2022/257 Esas, 2022/318 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü ve altıncı fıkraları, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 5.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 04.11.2022 tarihli ve 2022/2973 Esas, 2022/4198 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümünde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratına yer verilmemesi nedeniyle oluşan hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine kesin olmak üzere karar verilmiştir.
C. Sanığın kararı temyiz ettiğine ilişkin 31.07.2023 tarihli dilekçesi üzerine İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.08.2023 tarihli 2022/257 Esas ve 2022/318 sayılı ek kararı ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve bu ek karar 16.08.2023 tarihli dilekçe ile sanık tarafından temyiz edilmiştir.
II. GEREKÇE
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen “İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanığın temyiz isteminin reddine dair 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Temyiz istemi, kanunî sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” hükmü kapsamında verilen İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.08.2023 tarihli ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşılmıştır.

III. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.08.2023 tarihli, 2022/257 Esas ve 2022/318 sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.11.2023 tarihinde karar verildi.