Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2023/15450 E. 2023/10658 K. 06.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/15450
KARAR NO : 2023/10658
KARAR TARİHİ : 06.12.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci

maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Dairemizin 01.11.2021 tarihli 2020/17088 Esas ve 2021/10955 Karar sayılı basit yargılama ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 53 üncü maddesi yönünden bozma kararı üzerine Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.04.2022 tarihli ve 2022/231 Esas, 2022/453 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

B. Kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29.12.2022 tarihli 2022/14494 Esas, 2022/1421076 Karar sayılı kararı ile “Bozmaya uyulduğu ancak, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3., CMK’nın 34. ve 230. maddeleri uyarınca mahkemelerin her türlü kararlarının gerekçeli olması, hükmün gerekçesinde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin belirtilmesi ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilinin belirtilmesi ve bu fiilinin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz ve basit yargılama usulü uygulanması sırasında verilen karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

C. Bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.04.2023 tarihli ve 2023/373 Esas, 2023/372 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

Sanığın yokluğunda hükmedilen mahkûmiyet kararı 16.05.2023 tarihinde sanığa tebliğ edilerek 24.05.2023 tarihinde kesinleştirilmiştir.

D. Sanığın 24.05.2023 tarihlinde temyiz etmesi üzerine, Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.05.2023 tarihli ve 2023/373 Esas, 2023/372 Karar sayıl ek kararı ile 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık 13.06.2023 tarihli dilekçesi ile ek kararın temyizi talebinde bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

Mahkemece, olay günü kolluk kuvvetlerine gelen ihbar sonrasında sanık …’ nın durdurularak üzerinde yapılan arama neticesinde cigaralık tabir edilen daralı ağırlığı 2 gram gelen bonzai olarak adlandırılan uyuşturucu madde ile yine uyuşturucu madde ihtiva ettiği anlaşılan 2 adet hapın ele geçirildiği, sanıkta ele geçirilen maddelerin uyuşturucu madde içerdiği, sanık hakkında denetimli serbestlik hükümleri uygulanması için hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık hakkındaki denetimli serbestlik uygulaması sırasında denetime uymadığından hakkındaki denetimli serbestlik tedbirinin kaldırılmasına karar verildiği, kullanmak üzere uyuşturucu madde bulundurarak üzerine atılı suçu işlediği sonuç ve kanaatine varıldığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
25.04.2023 tarihli hükmün sanığın yokluğunda verildiği, Anayasanın 40 ıncı maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 232 nci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca, mahkeme kararlarında başvurulacak kanun yolu, mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerektiği halde, sanığın yokluğunda verilen 25.04.2023 tarihli mahkûmiyet hükmünde, kanun yoluna başvuru süresinin “tebliğden itibaren” yerine, yanıltıcı biçimde “tefhimden itibaren” işlemeye başlayacağının belirtilmesi karşısında; sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde kabul edilerek 25.05.2023 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş ve hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Balıkesir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.04.2023 tarihli ve 2023/373 Esas, 2023/372 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle; hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.12.2023 tarihinde karar verildi.