YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/15271
KARAR NO : 2023/9975
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/113 E., 2019/172 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Taşlıçay Sulh Ceza Mahkemesinin 08.04.2010 tarihli ve 2010/14 Esas, 2010/31 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci, ikinci, üçüncü, dördüncü fıkraları, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Taşlıçay Sulh Ceza Mahkemesinin 08.04.2010 tarihli ve 2010/14 Esas, 2010/31 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 02.09.2014 tarihli ve 2011/25042 Esas, 2014/6205 Karar sayılı kararı ile;
“Hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi ve aynı Kanun’un 85 inci maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca, daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan sanık hakkında 191 inci madde hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Bozma sonrası yapılan yargılama ile Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.01.2015 tarihli ve 2014/159 Esas, 2015/8 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, 6545 sayılı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci ve sekizinci fıkraları uyarınca, 10 ay hapis cezasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Karar 12.02.2015 tarihinde kesinleşmiştir.
D. Sanığın denetim süresi içinde 01.11.2017 tarihinde işlediği “uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama” suçundan Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16.01.2018 tarihli ve 2017/232 Esas, 2018/10 Karar sayılı mahkûmiyet kararının kesinleştiğinin ihbar olunması üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin 04.12.2019 tarihli ve 2019/113 Esas, 2019/172 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hüküm açıklanarak, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, aynı Kanun’un 62 nci
maddesi, 53 üncü maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılması ile hak yoksunluğuna hükmedilmiştir.
E. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özetle; hükmün onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık, 05.12.2019 tarihli dilekçesi, temyiz talebinde bulunmuştur.
III. OLAY VE OLGULAR
“Yapılan yargılama ve dosya kapsamı içindeki yazılı ve sözlü deliller birlikte değerlendirildiğinde; Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/159 Esas, 2015/8 Karar sayılı 12.01.2015 tarihli ilamında sanık …’a isnat olunan kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sonuç verilen hükmün açıklanmasının geri bırakıldığı ve kararın 12.02.2015 tarihinde kesinleştiği görülmüştür.
Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/232 Esas, 2018/10 Karar sayılı 16.01.2018 tarihli kararında sanık …’ın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hakkında 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, verilen kararın 05.11.2018 tarihinde kesinleştiği görülmekle, Mahkememize ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Uyap üzerinden yapılan sorgulamada sanığın 12.02.2015 tarihi ile 12.02.2020 tarihi arasında yeniden suç işleyip işlemediğinin araştırıldığı ve sanığın 01.11.2017 tarihinde 5 yıllık denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı bir suç işlediği görülmüştür. Dosya yeniden ele alıarak yapılan açık yargılama soncununda; sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynen açıklanmasına” karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde; bozmaya uyulduğu ancak,
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan kamu davası üzerine 6545 sayılı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrasındaki, yasal düzenleme dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
kararın kesinleşmesi üzerine sanığın denetim süresi içerisinde “uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama” suçunu işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanarak sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla,
6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi ve aynı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, 191 inci madde hükümleri çerçevesinde verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararların 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmasına ilişkin özel bir düzenleme niteliğinde olduğu, bu itibarla hükmün ancak; ihbara konu suçun “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçu olması halinde açıklanabileceği gözetilmeksizin, “uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama ” suçundan verilen mahkûmiyet hükmü nedeniyle sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmesi, nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Taşlıçay Asliye Ceza Mahkemesinin 04.12.2019 tarihli ve 2019/113 Esas, 2019/172 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.