YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9923
KARAR NO : 2023/3040
KARAR TARİHİ : 04.04.2023
T U T U K L U
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/2906 E., 2019/2917 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.05.2019 tarihli ve 2018/224 Esas, 2019/186 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 16 yıl 6 ay hapis ve 36.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 21.11.2019 tarihli ve 2019/2906 Esas, 2019/2917 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığına,
2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,
3. Üst sınırdan takdiri indirim yapılmaksızın ceza verilmesinin hukuka aykırı olduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suç tarihinde yapılan rutin kontrollerde, kolluk görevlilerince durdurulan araç içinde bulunan sanık …’in üzerinde bulunan monttaki kabarıklık sorulduğunda sanığın montun cebindeki eroin, metamfetamin ve esrar maddelerini teslim ettiği olayda; sanık mont içindeki uyuşturucuların kendisine ait olmadığını, montun hakkında beraat kararı verilen sanık …’a ait olduğunu beyan etmiş ise de, Bayram’ın montun kendisine ait olmadığını beyan etmesi ve bu savunmanın tanık Sinan’ın beyanı ile doğrulanması nedeniyle ele geçirilen maddelerin sanık …’e ait olduğunun kabulü gerektiği;
uyuşturucu maddenin miktarı ve çeşitliliği, kullanım halinde kullanıcıların çoğunlukla tek uyuşturucu tercih etmesi, uyuşturucunun ele geçirilme şekli ve ele geçirildiği yer birlikte değerlendirildiğinde sanığın ticari maksatla uyuşturucu maddeleri bulundurduğu gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiş, ele geçirilen uyuşturucu maddelerin çeşitliliği ve miktarı gözetilerek ceza tayin edilirken takdiren alt sınırdan ayrılmak gerekmiş, sanığın sabıkalı geçmişi gözetilerek 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uygulanmamıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş; hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 21.11.2019 tarihli ve 2019/2906 Esas, 2019/2917 Karar sayılı kararında sanık ve müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.