Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2022/8154 E. 2022/8672 K. 30.06.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8154
KARAR NO : 2022/8672
KARAR TARİHİ : 30.06.2022

Mahkeme : DİYARBAKIR 3. Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler: 1. Mahkûmiyet; Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/10/2018 tarih, 2018/95 esas ve 2018/537 sayılı kararı
2. İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 18/03/2019 tarih, 2019/35 esas ve 2019/426 sayılı kararı
3. Bozma; Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 06/12/2021 tarih, 2020/11954 esas ve 2021/13014 sayılı kararı
4. Mahkûmiyet; Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/03/2022 tarih, 2022/29 esas ve 2022/121 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün temyiz incelemesi sonucu bozularak, 5271 sayılı CMK’nın 304. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesine gönderilmesi üzerine, bozmaya uyularak verilen hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafiinin dilekçesindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukukî yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/278 esas ve 2013/584 karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanmamasına rağmen, sanık hakkında Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin söz konusu ilamı nedeni ile ilk kez mükerrer olduğu gözetilmeden koşulları oluşmadığı halde ikinci kez mükerrir olduğu kabul edilerek karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
İlk Derece Mahkemesi hükmünün;
Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin 7. fıkrasının hükümden çıkartılarak yerine “7- Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/278 esas ve 2013/584 karar sayılı ilamı nedeniyle mükerrir olan sanığa verilen cezanın TCK’nın 58/6-7. maddeleri uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 30/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.