YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5545
KARAR NO : 2023/8297
KARAR TARİHİ : 03.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk derece mahkemesi mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak sanıkların mahkûmiyetine
TEMYİZ EDENLER : Sanık … ve sanıklar müdafileri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz
istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I.HUKUKİ SÜREÇ
A. Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.03.2017 tarihli ve 2015/23 Esas, 2017/152 Karar sayılı kararı ile;
a- Sanıklar Mehmet ve Caner’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,
b- Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 192 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 20.06.2018 tarihli ve 2017/1273 Esas, 2018/1017 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar Mehmet Can ve Caner ile sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularına ilişkin olarak 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile;
a- Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 8 yıl 4 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b- Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası, 192 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 6 yıl 3 ay hapis ve 40,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
c- Sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası, 192 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek 4 yıl 2 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
C. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca usl ve yasaya uygun olmaları nedeniyle hükümlerin onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
B. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
C. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Sanığın istinaf aşamasında savunmasının alınmaması suretiyle savunma hakkının kısıtlanmasına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Diyarbakır Şehirlerarası Otobüs Terminali içerisinde Mersin’e gitmek üzere bekleyen Star Diyarbakır firmasına ait 21 FH 240 plaka sayılı yolcu otobüsünün 24 numaralı koltuğunda yolculuk yapmakta olan sanık …’ın şüphe üzerine yapılan üst aramasında toplam 5 poşet içerisinde 5.131 adet uyuşturucu hapın ele geçirildiği, yargılama aşamasında sanığın diğer sanıklar … ve …’ın da isimlerini vermiş olması nedeniyle Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı’na suç
duyurusunda bulunulduğu, diğer sanıklar hakkında açılan davanın temyize konu dava ile birleştirildiği ve diğer sanıkların alınan savunmalarında atılı suçlamayı kabul etmedikleri olayda; sanık …’ın üvey kardeşi olan sanık …’a iftira atmasını gerektirir herhangi bir neden bulunmaması, sanıklar … ve …’ın beyanlarının özellikle her üç sanığın da olay tarihinde Diyarbakır’da oldukları, sanıklar Mehmet Can ve Caner’in diğer sanık …’i otogardan alıp, gün içerisinde birlikte vakit geçirip, akşamına da tekrar otogara bıraktıkları ve sanık …’ın dönüş biletinin sanık … tarafından alındığı kısımları ile ilgili olarak örtüşüyor olması, sanık …’ın ifadesinin inkara yönelik kısmının hayatın olağan akışına uygun olmaması ve sanık …’ın diğer iki sanığa iftira atmasını gerektirir bir durumun bulunmaması, HTS kayıtlarının sanık …’ın beyanlarını doğrular mahiyette olması göz önüne alınarak sanıkların atılı suçu işledikleri gerekçesiyle mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Kolluk görevlilerinin suç tarihinde Diyarbakır şehirler arası otobüs terminalinde Diyarbakır 1. Sulh Ceza Hakimliği’nin 2014/883 d.iş sayılı önleme arama kararına istinaden Star Diyarbakır firmasına ait 21 FH 240 plaka sayılı otobüsün bagaj ve içerisinde yaptıkları kontrolde 24 nolu koltukta oturan sanık …’in üst aramasında suça konu hapların ele geçirildiği, sanığın mahkemece alınan savunmasında suça konu uyuşturucuların kendisine sanık … ile 0 … … 35 25 nolu hattı kullanan sanık … tarafından verildiğini belirttiği olayda; her üç sanığın olay günü Diyarbakır’da oldukları, birbirleriyle üvey kardeş olan … ve …’un sanık …’ı birlikte gidip otogardan aldıkları, birlikte vakit geçirdikleri ve bu arada suça konu uyuşturucu extacy hapları açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen şahıs veya şahıslardan temin ettikten sonra Mersine götürmesi için sanık … Yılmaza teslim ederek kendisini otogara götürdükleri, sanık …’in sanık …’ın otobüs biletini aldığı, HTS kayıtlarının sanık …’ın savunmasını teyit eder mahiyette olduğu, sanık …’in sanık …’ın aradığını beyan ettiği tarih ve saat olan 03.01.2015 günü 09:16 – 09:17 saatlerinde sanık …’a ait 0 … … 35 25 nolu telefonun Zafer Çiçekçi adına kayıtlı olan 0 412 … .. 37 nolu sabit hattan arandığının HTS kayıtları ile sabit olduğu, sanık …’ın diğer iki sanık … ve …’la olay tarihi ve öncesi aralarında herhangi bir husumet olmaması ve bu sanıklara haksız yere suç isnadında bulunması için hiç bir nedenin olmaması, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde sanıkların fikir ve eylem birliği içinde hareket ederek suça konu uyuşturucu uyarıcı hapları birlikte temin edip satmak amacıyla sanık …’ın Mersin iline götürmesi için teslim ettikleri, sanık …’ın suça konu uyuşturucu maddeyle otobüse bindiği, sanıklar … ve …’un da sanık …’ın eşi ve çocuklarının bulunduğu özel araçla Mersin’e gittikleri, birbirleriyle üvey kardeş olan sanıklar Mehmet Can ve Caner’in
sanık …’e şehirlerarası yolcu otobüsüyle naklettirdikleri uyuşturucu hapları Mersin ilinde sanık …’ı karşılayıp teslim almak için özel araçla yola çıkmış oldukları anlaşılmış ve tespit edilmiş olmakla, bu şekilde sanıkların üzerilerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işledikleri, sanıklar … ve Mehmet’in alınan beyanlarıyla etkin pişmanlık gösterdikleri ve her iki sanık hakkında da 5237 sayılı Kanun’un 192 inci maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin yasal koşullarının oluştuğu, sanıkların fikir ve eylem birliği içinde birlikte hareket edip suça konu uyuşturucuları birlikte temin edip naklettikleri, bu suretle üç veya daha fazla kişiyle birlikte atılı sübut bulan suçu işlediklerinin sabit olduğu ve haklarında 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasının yasal koşullarının gerçekleştiği gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi hükümleri kaldırılarak sanıkların mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanıklar … ve Mehmet Can Hakkında Kurulan Hükümler Yönünden
Bölge Adliye Mahkemesi kararında açıklanan gerekçeler ile suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirleri tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık … ve sanıklar müdafilerinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
Sanıklar hakkında 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca artırım yapılabilmesi için müşterek faillerin “aynı yönde” hareket etmeleri ve bir olay üzerinde aynı amaç doğrultusunda üç sanığın da iradelerinin birleşmesinin gerektiği, somut olayda sanık …’in eyleminin temin ettiği suça konu uyuşturucuyu sanık … aracılığıyla sevk etmek olduğu, sanık …’in eyleminin ise suça konu uyuşturucuyu nakletmek olduğu birlikte değerlendirildiğinde, tüm dosya kapsamına göre sanıkların aynı yönde hareket ettiklerine dair yeterli delil olmamasına rağmen haklarında 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi hukuka aykırı görülmüştür.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Hakkında İlk Derece Mahkemesince uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanığın Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sırasında açılan duruşmada hazır edilmediği ve hakkındaki mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay
hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve her ne kadar hükümde, 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca kazanılmış hakkının korunduğu belirtilmiş ise de, asıl cezanın 12 yıl 6 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası olması karşısında, kazanılmış hakkın gözetilmesinin sanığın savunmasının alınmaması suretiyle ortaya çıkan hukuka aykırılığı ortadan kaldırmayacağı anlaşıldığından, sanığın 5271 sayılı Kanun’un 282 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinin son cümlesi hükmüne aykırı olarak duruşmada hazır edilmeden hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (A) ve (B) bentlerinde açıklanan nedenlerle sanık … ve sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 20.06.2018 tarihli ve 2017/1273 Esas, 2018/1017 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca sonuç ceza yönünden sanık …’in KAZANILMIŞ HAKKININ SAKLI TUTULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi uyarınca takdîren Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
03.10.2023 tarihinde karar verildi.