YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4982
KARAR NO : 2022/13642
KARAR TARİHİ : 21.12.2022

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Niğde 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15/10/2020 tarihli ve 2019/390 Esas, 2020/170 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının a bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve
25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 21/01/2022 tarihli ve 2021/1079 Esas, 2022/92 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi delâletiyle aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi uyarınca hükmün taksitlendirilmiş olan adli para cezasının ödenmemesi durumunda yapılması gereken ihtar yönünden düzeltilmesi suretiyle istinaf başvurularının esastan reddine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri;
1. Hükmün yeterli gerekçe içermediğine,
2. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
3. Delil değerlendirilmesinin hatalı yapıldığına,
4. Lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine,
B. Sanığın temyiz sebepleri;
1. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Uyuşturucu madde ticareti yaptığına ilişkin istihbari bilgi üzerine, hakkında Niğde Sulh Ceza Hakimliğince 05/02/2019 tarih ve 2019/541 değişik iş sayı ile 5271 sayılı Kanun’un 135 inci maddesi uyarınca iletişimin tespitine karar verilen sanık …’un, 09/02/2019 tarihinde, hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan ayrıca soruşturma yürütülen tanık … ile yaptıkları şüpheli telefon görüşmeleri sonrasında buluşacakları anlaşılarak, fiziki takibe başlandığı, takip sırasında iş yerinden çıkan tanık …’ın yaya olarak buluşma yeri olarak kararlaştırdıkları … Oto Lastik isimli iş yeri önünde kendisini beklemekte olan sanık …’un yanına gittiği, kısa bir süre konuştuktan sonra, …’ın miktarı mesafeden dolayı tam olarak tespit edilemeyen parayı sanığa verdikten sonra ayrıldıkları, kesintisiz takip edilen ve kendisine ait iş yerine gireceği esnada yakalanan tanık …’ın, üzerinde suç unsuru olup olmadığı sorulduğunda, arama yapılmaksızın alüminyum folyoya sarılı daralı 0,39 gram eroini teslim ettiği; tanığın, soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında istikrarlı şekilde “Ele geçen maddeyi sanık …’un kendisine karşılıksız olarak verdiğini; fiziki takip sırasında, …’a, daha önce yanında çalışması nedeniyle 100 TL borcunu ödediğini, telefon görüşmelerinde
üstü kapalı olarak uyuşturucu maddeden bahsettiklerini,” belirttiği; sanık …’un ise aşamalarda alınan savunmalarında, suçlamaları inkar ederek, “…’da ele geçen eroin ile ilgisinin olmadığını, telefon görüşmelerinin uyuşturucu maddeye ilişkin olmadığını, …’ın lastik tamiri için olay günü kendisine 30 TL para verdiğini,” beyan ettiği görülmekle; sanığın savunmalarının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu; fiziki takip tutanağında para alışverişinin açıkça görüldüğü, tanık …’ın aşamalardaki beyanları da dikkate alındığında, sanığın, tanık …’a eroin temin ettiği gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı; ancak, taksitlendirilmesine karar verilen adli para cezasına ilişkin; hüküm fıkrasına, “ödenmeyen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceğinin,” şeklindeki ibare eklenmek suretiyle hukuka aykırılığın düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Uyuşturucu madde ticareti yaptığına ilişkin istihbari bilgi üzerine, hakkında Niğde Sulh Ceza Hakimliğince 05/02/2019 tarih ve 2019/541 değişik iş sayı ile 5271 sayılı Kanun’un 135 inci maddesi uyarınca iletişimin tespitine karar verilen sanık …’un, 09/02/2019 tarihinde şüpheli telefon görüşmeleri yaptığı anlaşılan tanık … ile, aynı tarihli fiziki takip tutanağının içeriğine göre buluştukları ve tanık …’ın, sanığa para verdikten sonra sanıktan ayrıldığı, kesintisiz takip sırasında kendisine ait iş yerine girerken durdurulup, üzerinde suç unsuru olup olmadığı sorulduğunda, arama yapılmaksızın bir paket halinde daralı 0,39 gram eroini kolluk görevlilerine teslim ettiği, bu haliyle uyuşturucu maddenin hukuka uygun şekilde ele geçirildiği; duruşmada tanık sıfatıyla dinlenen tutanak mümzileri … ve … ‘nın fiziki takip tutanağının içeriğine uygun beyanda bulundukları; tanık …’ın da aşamalarda istikrarlı şekilde “Ele geçen uyuşturucu maddeyi olay günü buluştuğu sanıktan temin ettiğini, ” beyan ettiği, olay öncesi ve yakalama sonrasına ilişkin iletişimin tespiti tutanaklarının içerikleri de dikkate alındığında, eylemin uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu oluşturduğu, mahkemenin temel cezanın belirlenmesinde ve delillerin takdirinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamış; gerekçeli kararların başlık kısımlarında suç tarihlerinin hatalı gösterilmesi ve hak yoksunluklarına karar verilirken 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe
giren 7242 sayılı Kanun’la TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğinin gözetilmemesi eleştiri nedeni yapılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle;
Suç tarihinin, “09/02/2019” yerine; bölge adliye mahkemesinin gerekçeli karar başlığında “05/02/2019” olarak; ilk derece mahkemesinin gerekçeli karar başlığında ise “09/02/2019-22/04/2019” olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 21/01/2022 tarihli ve 2021/1079 Esas, 2022/92 Karar sayılı kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri dışında hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Niğde 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21/12/2022 tarihinde karar verildi.