Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2022/16797 E. 2023/2966 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16797
KARAR NO : 2023/2966
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/250 E., 2021/500 K.
SUÇLAR : 1. Uyuşturucu madde ticareti yapma
2. Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2014 tarihli ve 2013/568 Esas, 2014/440 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Sanık hakkında iftira suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 267 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Anılan kararın sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 09.07.2020 tarihli ve 2019/1603 Esas, 2020/4190 Karar sayılı kararı ile;

”1-) Hükmün tefhim olunduğu 26.12.2014 tarihli oturumda hazır bulunan sanıklara son söz hakkı tanınmadan, 5271 sayılı CMK’nın 216. maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,” hususları hukuka aykırı görülerek hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
C. Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.11.2021 tarihli ve 2020/250 Esas, 2021/500 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 ve 54 üncü maddeleri ile 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 2 yıl 1 ay hapis ve

20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Sanık hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 267 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 ve 54 üncü maddeleri ile 58 inci maddesinin altıncı fıkrası 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Kolluk görevlilerinin devriye görevini ifa ettikleri sırada, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan HAGB kararı verilen temyiz dışı sanık …ın şüphe üzerine durdurulduğu, …ın kimlik kontrolü yapıldığı sırada sanığın elinde bir madde ile yaya olarak gelmekte olduğu ve polisleri görünce de tedirgin hareketlerde bulunduğu, akabinde sanığın yakalandığı ve elindeki maddenin uyuşturucu olduğunun görüldüğü, üzerinde nüfus cüzdanı bulunmayan sanığın kendisini…olarak tanıttığı, yakalama, serbest bırakılma ve ifade tutanağının da…adına düzenlendiği, sanığın aşamalarda, hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen temyiz dışı sanık …’tan satın aldığı uyuşturucu maddeyi …a vereceği sırada yakalandığını ikrar ettiği dikkate alındığında, sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma ve başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçlarını işlediği gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verildiği; gönüllü olarak suçun ve failin ortaya çıkmasına yardımcı olduğu anlaşıldığından, uyuşturucu madde ticareti suçu yönünden hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulandığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümlerde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Karşıyaka 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.11.2021 tarihli ve 2020/250 Esas, 2021/500 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.