YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16594
KARAR NO : 2023/5115
KARAR TARİHİ : 05.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/18 E., 2021/29 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin 11.07.2021 tarihli ve 2010/444 Esas, 2011/228 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188’inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci ile üçüncü fıkrası uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğunun uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Nazilli Ağır Ceza Mahkemesinin kararının, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 9. Ceza Dairesinin 10.05.2016 tarihli ve 2015/8658 Esas, 2016/4373 Karar sayılı kararı ile;
“Hükmedilen cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından sanık…n duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
27.11.2009 tarihinde tanık …’den, 04.12.2009 tarihinde sanık …..tan ve 08.03.2010 tarihinde sanık … …’ten ele geçirildiği belirtilen suça konu maddelerin ekspertiz raporu düzenlenmesi için Kriminal Laboratuvara gönderilip gönderilmedikleri araştırılarak, gönderilmişler ise; söz konusu raporların aslı veya onaylı örneklerinin denetime imkan verecek şekilde getirtilip dosya içerisine konulması ve sonucuna göre sanıklar …, … ve…n hukuki durumlarının takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik araştırmayla mahkumiyet hükmü kurulması,” nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
C. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.01.2017 tarihli ve 2016/150 Esas, 2017/5 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci ile üçüncü fıkrası uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 1.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğunun uygulanmasına karar verilmiştir.
D. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesi kararının, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarihli ve 2018/3389 Esas, 2019/6698 Karar sayılı kararı ile;
“1. Sanık …’in 27.11.2009 tarihinde …’e uyuşturucu madde sattığı sabit ise de;

20.11.2009 tarihli olayla ilgili olarak … Kriminal Polis Laboratuarı Müdürlüğü’nün 08 Aralık 2009 tarihli raporunda; …’ye satışı yapılan 1 gram ağırlığındaki maddenin esrar ihtiva eden ve esrar elde etmede kullanılan hint keneviri bitkisi uç kısımları olduğu tespit edildiği madde miktarı az olduğundan miktarsal çalışma yapılamadığı, şahit numunenin alınmadığı ve iade de edilmediğinin belirtilmesi karşısında; ele geçirilen maddenin kullanmaya elverişli nitelikte olup olmadığına yönelik ek raporun aldırılacak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 43. maddesi hükmünün değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Hüküm fıkrasının TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda çelişki yaratacak şekilde karar verilmesi” nedenleriyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
D. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2021 tarihli ve 2020/18 Esas, 2021/29 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının birinci cümlesi uyarınca 5 yıl 2 ay 15 gün hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Lehine kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
2. Etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
20.11.2019 tarihinde hakkında verilen hüküm kesinleşen suça sürüklenen çocuk … Düzgün aracılığı ile tanık … ile telefon görüşmesi yaptığı ve …’nün yanında … da olduğu halde bir adet fişek tabir edilen kağıda sarılı 2 grama yakın esrar maddesi sattığı, 27.11.2019 tarihinde tanık …’in yanında arkadaşı … da bulunduğu halde…Cafe isimli mekanda bir adet fişek tabir edilen kağıda sarılı esrar madde sattığı bu şekilde sanığın birden fazla kişiye aynı suç işleme kararı ile uyuşturucu madde satmak suretiyle uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, Mahkemenin, suçun sübutuna ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına ilişkin yasal koşulların oluşmadığı anlaşıldığından; sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2021 tarihli ve 2020/18 Esas, 2020/29 Karar sayılı kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2023 tarihinde karar verildi.