YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16585
KARAR NO : 2023/2543
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 03.02.2015 tarihli 2014/39 Esas, 2015/31 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan beraatine karar verilmiştir.
B. Tokat Ağır Ceza Mahkemesinin 03.02.2015 tarihli 2014/39 Esas, 2015/31 Karar sayılı kararında sanık … yönünden verilen beraat kararının Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 13.11.2019 tarihli ve 2015/5188 Esas, 2019/7257 Karar sayılı kararı ile;
Sanık … yönünden; “24.09.2013 tarihli olay tutanağı içeriği, iletişim tespit tutanakları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın diğer sanık … ile birlikte iştirak halinde uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği sabit olduğu halde, mahkûmiyeti yerine dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelerle beraatine karar verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.01.2021 tarihli 2019/472 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
D. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, “sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddine ancak ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususunun belirtilmemesi nedeniyle hükmün düzeltilerek onanması” yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. GEREKÇE
Sanık müdafiinin 25.01.2021 tarihli dilekçesinin ekinde dosyaya sunmuş olduğu …. Çubuk Devlet Hastanesinden alınan 16.03.2023 tarihli raporda sanığa “şizofreni” teşhisi konulduğu görülmekle, rapor asılları ile raporlara dayanak olan belgelerin dosyaya getirtilip, sanığın suç tarihi itibarıyla atılı suçtan dolayı cezai ehliyetini etkileyecek düzeyde ruhsal bir rahatsızlığının bulunup bulunmadığı ve 5237 sayılı Kanun’un 32 nci maddesinin sanık hakkında uygulama olanağı olup olmadığı yönünde Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden rapor aldırılarak sonucuna göre sanığın hukukî durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunmasının gözetilmemesi, hukuka aykırı görülmüştür.

III. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.01.2021 tarihli ve 2019/472 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.03.2023 tarihinde karar verildi.