Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2022/14884 E. 2023/10017 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14884
KARAR NO : 2023/10017
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükümlerin onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2021/299 Esas, 2021/542 Karar sayılı kararı ile sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; sanık …’in 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 192 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 6 yıl 3 ay hapis ve 12.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 08.09.2022 tarihli ve 2022/606 Esas, 2022/1405 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar ve müdafileri ile Cumhuriyet savcısının (sanık … aleyhine) istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
C. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca temyiz itirazlarının yerinde görülmemesi nedeniyle temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’in temyiz sebepleri özetle; üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlemediğine, çaldığı hassas teraziyi satmak amacıyla bulundurduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İstihbari çalışma sonucu, hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan işlem yapılan Murat’ın kısa süreli sanık …’in ikametine girip çıktığı, akabinde yakalanan Murat’ın aracında dökülmüş halde ve üzerinde bulunan cam payp içerisinde metamfetamin ele geçirildiği, sanık …’in olay sırasında Mehmet ile birlikte olduğu, ikametin kapısının açılmasına ilişkin uyarıya rağmen kapıyı açmadığı, Mehmet’in istihbari bilgide uyuşturucu madde bulundurduğu yer olarak değerlendirilen ikametinin bulunduğu binanın damında Salih ile birlikte yakalandığı, burada yapılan aramada cam payp içerisinde metamfetamin, hassas terazi, uyuşturucu madde paketlenmesinde kullanıldığı değerlendirilen rulo halinde folyo ve makas ele geçirildiği, folyo üzerinde Murat’a ait parmak izinin tespit edildiği anlaşılan olayda;
İlk derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucu; Murat’ın olay tarihinde uyuşturucu madde almak amacıyla Mehmet ile görüştüğü, Mehmet’in evine gittiğinde önce Mehmet’ten sonra da Mehmet’in evinin damından gönderdiği 1 paket uyuşturucu maddeyi Salih’ten aldığının sübuta erdiği, sanıkların beyanlarının aşamalarda çelişkili olduğu, sanıkların idrar analizinde metamfetamin tespit edilemediği, Murat ve Salih’in anlatımlarının benzeştiği, sanıklar Mehmet ve Salih’in sanık …’e ait ikamette uyuşturucu madde satmak suretiyle üzerlerine atılı suçu işledikleri gerekçesiyle sanıkların mahkûmiyetlerine; Mehmet’in ikametinde ele geçen hassas terazinin kendisine ait olduğunu söyleyerek kendi suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği gerekçesiyle Salih hakkında etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık müdafii, kanunî süresi içinde temyiz talebinde bulunduktan sonra, sanığın 31.07.2023, 02.08.2023, 10.10.2023 tarihli dilekçeler ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Kanun’un 266 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle dava dosyasının incelenmeksizin iadesine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş; hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
1. Hükmolunan adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, taksit aralığı gösterilmeyerek 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasına aykırı davranıldığı,
2. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” ihtarı belirtilmeyerek 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı davranıldığı,
3. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uygulanmayarak, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararına yanlış anlam verildiği,
Değerlendirilmiş; ancak her üç hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) harfi ile gösterilen bentte açıklanan nedenle, 5271 sayılı Kanun’un 266 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği dava dosyasının, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) harfi ile gösterilen bentte açıklanan nedenlerle sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 08.09.2022 tarihli ve 2022/606 Esas, 2022/1405 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA; bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,

1. Hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin bölümünde yer alan “24 eşit taksitte” ibaresinden önce gelmek üzere “her ay bir taksit olmak üzere” ibaresinin yazılması,
2. Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “…tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi,
3. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanması ile ilgili bölümünün çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı kanunla yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53 ncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına”, ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.