YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12488
KARAR NO : 2023/4095
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
TUTUKLU
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1596 E., 2022/1290 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddiyle hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 08.03.2022 tarihli ve 2021/552 Esas, 2022/204 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 15 yıl hapis ve 30.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 24.06.2022 tarihli ve 2022/1596 Esas, 2022/1290 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan ve re’sen de istinafa tabi olan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
3. Şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
4. 19.03.2019 tarihli eylem yönünden beraat kararı verilmesi gerektiğine,
5. 16.01.2019 tarihli eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına
İlişkindir.
B. Sanığın temyiz sebeplerinden özetle;
1. Atılı suçu işlemediğine,
2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanık hakkında 18.01.2019 tarih ve 19.03.2019 tarihinde uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yaptığından ve bu iki fiil arasında hukuki yahut fiili irtibatın var olduğu kabul edilerek iddianame hazırlandığı;19.03.2019 tarihli tutanak içeriğinde belirtildiği şekilde park halinde bulunan otomobilin altında bulunan uyuşturucu maddesinin sanık tarafından atıldığına ilişkin olarak her türlü şüpheden uzak, somut, kesin delil bulunmadığından sanığın bu eylem yönünden sorumlu tutulmamasına karar verildiği; sanığın ikametinde uyuşturucu madde bulundurduğu ihbarı üzerine 18.01.2019 tarihinde ikametinde yapılan aramada eroin ve eroin kalıntılı çay kaşığının ele geçirildiği olayda ise; ele geçen eroin maddesinin kullanım sınırlarının üzerinde kalması, maddenin ele geçirildiği yerin niteliği, aynı gün tutulan araştırma tutanağında eve çok sayıda kişinin girip çıktığının gözlenmesi, sanığın telefonunda yer alan mesajlarda uyuşturucu satışı yapıldığının kabulüne ilişkin mesajlaşmaların bulunması gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş, ele geçen uyuşturucu maddenin niteliğine göre cezasından 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca artırım yapılmış ve sanığın geçmişi, belirlenen olumsuz kişilik özellikleri, suçun öncesi ve sonrasındaki davranışları, cezanın uyarma amacı doğrultusunda umulan yarar ve varılan kanaate göre tahfif sebeplerinin oluşmadığı anlaşıldığından, hakkında takdiren 5237 sayılı Kanun’un 62 inci maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştirç
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümde isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Gerekçeli kararın başlık kısmında suç tarihin “18.01.2019” yerine “19.03.2019” olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın 19.03.2019 tarihli eylemi sabit ise de hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca arttırım yapılmaması , aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
A. İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfına ve suçun sübutuna, 5237
sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin sanık hakkında uygulanmamasına, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ve tartışıldığına ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, sanık 19.03.2019 tarihli eylemden sorumlu tutulmadığından hakkında beraat karar verilmesine gerek olmadığı anlaşılmakla sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
B. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtarının belirtilmemesinin aynı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı olduğu değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 24.06.2022 tarihli ve 2022/1596 Esas, 2022/1290 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gaziantep 5. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.05.2023 tarihinde karar verildi.