YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/11077
KARAR NO : 2023/4288
KARAR TARİHİ : 11.05.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
ASIL KARAR TARİHİ : 10.03.2022
EK KARAR TARİHİ : 28.03.2022
ASIL VE EK KARAR SAYISI : 2021/2629 E., 2022/904 K.
SUÇLAR : 1. Uyuşturucu madde ticareti yapma
2. Kenevir Ekme
HÜKÜMLER : 1. İstinaf başvurusunun esastan reddi ile hükümlerin düzeltilerek onanması (her iki suç yönünden)
2. Temyiz isteminin reddi (kenevir ekme suçu yönünden)
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.09.2021 tarihli ve 2020/263 Esas, 2021/316 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 63 üncü maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ile 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına; 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’a (2313 sayılı Kanun) muhalefet suçundan ise adı geçen Kanun’un 23 üncü maddesinin 5 inci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi, 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 63 üncü maddesi, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları ile 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 10.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.03.2022 tarihli ve 2021/2629 Esas, 2022/904 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlerdeki hukuka aykırılıklar düzeltilerek, hükümlere yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
C. … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 28.03.2022 tarihli ve 2021/2629 Esas, 2022/904 Karar sayılı ek kararı ile sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan hükme yönelik hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair karara ilişkin sanık müdafiinin temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Suçun unsurlarının oluşmadığına, 2. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, 3. Arama kararının hukuka aykırı olduğuna, 4. Delil değerlendirmesinin hatalı yapıldığına, 5. Hukuka aykırı el konulan ürünlerin yeniden incelenmesi ve kenevir olmayanların dikkate alınmaması konusunda yeniden Adli Tıp raporu alınmaması sebebiyle eksik inceleme yapıldığına, 6. Delillerin hukuka aykırı şekilde toplandığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın uyuşturucu madde elde etmek için kenevir ekimi yaptığı yönünde bilgi alınması üzerine kolluk görevlilerince olay tarihinde sanığın evinde ve bahçesinde kurutma işlemine tabi tutulan toplam net 327,73 gram toz esrar elde edilebilecek uyuşturucu maddenin ele geçirildiği, evin bahçesi ve bitişiğindeki arazide dikili kenevirlerden elde edilebilecek net toz esrar miktarının ise 4104,78 gram olduğu, tüm maddelerin yapılan kriminal incelemelerinde kenevir bitkisi ve esrarın doğal bileşenlerinin tespit edildiği olayda; Jandarma araştırma, arama ve el koyma tutanakları, uzmanlık raporları, sanık savunması, tanık beyanları ve tüm dosya bir bütün olarak ele alındığında, sanığın savunma beyanlarında; kimseye esrar satmadığını, kullanıcı olduğunu ve kenevir bitkilerini de kendi kullanımı için ektiğini ifade etmesine karşın, yapılan ekimdeki kök sayısı, ikametinde yapılan aramada kenevir bitkisi maddesinden elde edilen kurumaya bırakılmış kenevir yaprakları ve kubar esrarın evin farklı yerlerinde farklı miktarlarda bulunması, sanığın yakalandığı gün dahi esrar kullandığını beyan etmesine rağmen idrar örneğinden yapılan incelemede amfetamin maddesinin pozitif saptandığı ve bu maddenin salt esrar kullanımı ile pozitif saptanmasının beklenmediği kanaatinin bildirilmiş olması, sanığın münhasıran kendi kullanımını gerektirecek ölçünün üstünde esrar maddesinin ele geçirilmiş olması karşısında; sanığın esrar elde etme amacıyla ektiği 156 kök ve bundan hasat ettiği kubar esrarı ticari amaçla bulundurduğu sabit görülerek uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkındaki hükümlerdeki adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” ihtarının yazılmaması suretiyle 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı davranılması ve mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra uygulanacak olan denetimli serbestlik tedbiri ile koşullu salıverme kararı yetkisinin infaz hakimliğine ait olduğu gözetilmeden, sanık hakkında ” koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi nedenleriyle hukuka aykırılıklar düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan hüküm yönünden:
İlk Derece Mahkemesince hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi kararı nazara alınarak 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinde yer verilen; “İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, aynı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:
B.1. İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin suçun vasfına ve sübutuna, arama kararında bir hukuka aykırılık bulunmadığına, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, dosyadaki delillerin suçun sübutunu tayinde yeterli olduğu anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
B.2. Hakkında ikinci kez tekerrür hükümleri uygulanan sanığın koşullu salıvermeden yararlanamayacağının gözetilmemesi suretiyle 5275 sayılı Kanun’un 108 inci maddesinin üçüncü
fıkrasına aykırı davranılmasının hukuka aykırı olduğu değerlendirilmiş; sözkonusu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
A. Sanık hakkında kenevir ekme suçundan kurulan hüküm yönünden:
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 28.03.2022 tarihli ve 2021/2629 Esas, 2022/904 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
B. Sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:
Gerekçe bölümünün (B.2.) bendinde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.03.2022 tarihli ve 2021/2629 Esas, 2022/904 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği Bölge Adliye Mahkemesi hükmünden “7242 sayılı Kanun’un 48 inci maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 108 inci maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, mükerrir olan sanık hakkında cezanın infazından sonra uygulanacak olan denetimli serbestlik tedbiri ile koşullu salıverme kararı yetkisi infaz hakimliğine ait olduğu gözetilmeden, sanık hakkında” koşullu salıverme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına”şeklinde karar verilmesi,” ibaresi ile “A-6 bendinin “Sanığın adli sicil kaydında Düzce 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/554 Esas, 2017/115 Karar sayılı 16.05.2017 tarihinde kesinleşen 08.04.2019 tarihinde yerine getirilen 10 ay hapis cezası ilamı nedeni ile mükerrir olduğu bu kararda da mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı ve infaz tarihi üzerinden 3 yıllık süre geçmeden dosyamıza konu suçu işlediği anlaşıldığından cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı fıkrası gereğince ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,”ibaresinden sonra gelen “5275 sayılı Kanun’un 108 inci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince ikinci kez tekerrür hükümleri uygulandığından koşullu salıvermeden yararlanmamasına,” ibaresinin çıkarılması suretiyle Bölge Adliye Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.05.2023 tarihinde karar verildi.