Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2022/10176 E. 2023/9894 K. 21.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/10176
KARAR NO : 2023/9894
KARAR TARİHİ : 21.11.2023

TUTUKLU

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/54 E., 2022/14 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Hükmün eleştirilip düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ

A. Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.11.2021 tarihli ve 2021/240 Esas, 2021/553 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesi, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 18 yıl 9 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

B. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 13.01.2022 tarihli ve 2022/54 Esas, 2022/14 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan ve re’sen de istinafa tabi olan hükümdeki hukuka aykırılıklar düzeltilerek, hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;

1. Atılı suçun işlenmediğine,

2. Kesin delil bulunmadığına,

3. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,

4. Şüpheden sanığın yararlanması gerektiğine,

5. Beraat kararı verilmesi gerektiğine,

İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Gelen ihbarlarda Veysi isimli şahsın ikametinde uyuşturucu madde sattığının ve ikametine çok sayıda kişinin girip çıktığının yer alması üzerine kolluk ekiplerince yapılan araştırmada ihbarlarda yer alan Veysi isimli şahsın sanık olduğunun tespit edildiği, ihbarlarda yer alan adrese kolluk ekiplerince gidildiğinde hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı soruşturma yürütülen Bozan isimli şahsın ıslığı üzerine sanığın balkona çıkarak tanık Bozan’a ipe bağlı olan bir kovayı aşağı sarkıttığı, tanık Bozan’ın bu kovaya cebinden çıkarmış olduğu parayı bırakarak bu kovadan bir madde alıp cebine koyduğu, kovayı geri çeken sanığın ise kovayı alarak ikametine girdiği, tanık Bozan’ın kesintisiz takip edildiği ve bu maddeyi aldıktan sonra metruk bir binaya gireceği esnada kolluk tarafından yakalandığı ve üzerinde 1 fişek halinde eroin maddesinin ele geçirildiği olayda; her ne kadar sanık üzerine atılı suçlamayı kabul etmemiş ve tanık Bozan da soruşturma beyanları, teşhisi ve oluş aksine beyanlarda bulunmuş ise de, bu yöndeki savunma beyanlarının cezalandırılmaktan kaçınmaya yönelik ve tanık beyanlarının ise baskı altında verilmiş olduğu, tanık Bozan’ın teşhis işleminin müdafi huzurunda yapıldığı, duruşmada dinlenen ve olayı gören tutanak mümzii tanık tarafından alışverişin gerçekleştiğine yönelik beyanlar ile sanık hakkındaki olay öncesi ihbarları bir arada değerlendirilerek sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş, sanığın uyuşturucu madde verdiği şahsın 18 yaşından küçük olması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesi uyarınca hüküm tesis edilmiş, hakkında yasal şartları oluşmadığından etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş, suça konu uyuşturucu maddenin eroin olması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca cezasında artırım yapılmış ve hakkında ikinci kez tekerrür hükümleri uygulanmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkındaki hükümde 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde yapılan değişikliğin gözetilmemesi hususu eleştirilip, ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği ihtarının belirtilmemesi ve suçta kullanılan malzemelerin müsaderesine karar verilirken uygulama maddesinin gösterilmemesi nedenleriyle hukuka aykırılıklar düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfına ve sübutuna, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendinin uygulanmasına, delillerin hukuka uygun
olarak toplandığına ve tartışıldığına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

1. Sanığın uyuşturucu madde sattığı ve hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı işlem yapılan Bozan’ın yaşının 18 yaşını bitirmeye çok yakın olması karşısında doğum tutanağı ve vukuatlı nüfus kaydının getirtilerek, hastane veya bir sağlık kurumunda doğmadığının anlaşılması halinde yaşının tespiti ve sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrasının son cümlesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,

2. Sanık hakkında ikinci kez mükerrerliğe karar verilen Büyükçekmece 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 2019/72 Esas ve 2019/444 Karar sayılı ilamında tekerrüre esas alınan ilk ilamın Bakırköy 9.Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/5324 Esas ve 2013/1051 Karar sayılı ilamı olduğu ve bu ilamda yer alan suçun 5237 sayılı Kanun’un 165 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen “suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi” suçu olup bu suçun, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu suç yönünden uzlaştırma hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı mahkemesinden araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Nedenleriyle hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin, 13.01.2022 tarihli ve 2022/54 Esas, 2022/14 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca

Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.11.2023 tarihinde karar verildi.