Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/8661 E. 2023/1298 K. 21.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8661
KARAR NO : 2023/1298
KARAR TARİHİ : 21.02.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk derece mahkemesi mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak sanığın mahkûmiyetine

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz
istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması talebinin sanık müdafii tarafından 19.03.2021 tarihinde ek temyiz dilekçesiyle temyiz süresinden sonra yapıldığı ve ilk temyiz dilekçesinde duruşma talebinde bulunulmadığı anlaşılmakla, süresinden sonra yapılan duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesi gereğince reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ

A. Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.12.2020 tarihli ve 2020/378 Esas, 2020/429 Karar sayılı hükmü ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

B. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 23.02.2021 tarihli ve 2021/194 Esas, 2021/194 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusuna ilişkin olarak 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 10 yıl hapis ve 20.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;

1. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,

2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,

3. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,

4. Delil değerlendirmesinin hatalı yapıldığına,

ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Sanığın alınan savunmasında ele geçirilen uyuşturucu maddelerin kendisine ait olduğunu, içmek için bulundurduğunu, hassas teraziyi ise kullandığı uyuşturucu maddeleri tartmak için aldığını beyan ederek üzerine atılı suçlamaları kabul etmediği, suça konu uyuşturucuların sanığın iç çamaşırından ve kaldığı otel odasının banyo kısmında gizlenmiş şekilde ele geçirildiği, uyuşturucularla birlikte hassas terazinin bulunduğu, hassas terazi üzerinde metamfetamin kalıntısının tespit edildiği, sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sabıkasının bulunduğu, ele geçirilen uyuşturucu maddelerin farklı türlerde oldukları, kokainin satışa hazır şekilde bulundurulduğu, metamfetaminin kişisel kullanım sınırlarının üzerinde olduğu birlikte değerlendirildiğinde; sanığın kendisinde ele geçen uyuşturucuları ticaret amacıyla bulundurduğunun kabulü gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

Bölge Adliye Mahkemesince, 5271 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak yapılan arama işlemi sonucu otel odasında ele geçirilen ve sanığa aidiyeti kabul edilen kokain ile ilgili olarak kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan Antalya Cumhuriyet Başsavcılığınca 01/10/2020 tarihinde 2020/2656 karar nolu ayırma kararı verildiği, düzenlenen iddianamede otel odasında ele geçirilen 175 gram net ağırlıktaki metamfetamin maddesinin dava konusu yapıldığı, kokainden bahsedilmediği, 5271 sayılı Kanun’un 225 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği, iddianamede dava konusu yapılmayan kokainin de sanık tarafından kişisel kullanım amacı dışında bulundurulduğunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü fıkrasının (a) bendi gereğince hükmolunan cezayı arttırmasının yerinde olmadığı gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Bölge Adliye Mahkemesi kararında açıklanan gerekçeler ve suçun vasfına ilişkin takdiri tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, aşağıda belirtilenin dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

Temyiz dışı sanık … hakkında parada sahtecilik suçu kapsamında yürütülen soruşturma sırasında sanıkların aynı otel odasında birlikte kaldıklarının tespiti ile odada usulüne uygun olarak yapılan arama neticesinde suça konu uyuşturucu maddelerin ele geçirildiği ve sanığın aleyhinde yeterli delil bulunmadığı aşamada ele geçen uyuşturucuların kendisine ait olduğunu ve temyiz dışı sanık … ile bir ilgisinin bulunmadığını beyan ederek, kendi beyanı ile uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım etmesi nedeniyle hakkında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı görülmüştür.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 23.02.2021 tarihli ve 2021/194 Esas, 2021/194 karar sayılı hükmünün 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

21.02.2023 tarihinde karar verildi.