Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/8326 E. 2022/6511 K. 18.05.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8326
KARAR NO : 2022/6511
KARAR TARİHİ : 18.05.2022

Mahkeme : İSTANBUL Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Suç Tarihleri : 09/05/2017 ve 07/02/2018
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/06/2019 tarihli, 2018/162 esas ve 2019/305 sayılı kararı
2- Hükümlerin düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin14/01/2021 tarihli, 2019/3470 esas ve 2021/9 sayılı kararı(sanıklar Hami ve İsmail Hakkı hakkında)3- Mahkûmiyet (İlk Derece Mahkemesi Hükmü Kaldırılarak);
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 14/01/2021 tarihli, 2019/3470 esas ve 2021/9 sayılı kararı (sanıklar Mustafa ve Cengizhan hakkında)
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Aralarındaki bağlantı nedeniyle, Dairemizin 2021/18289 esasında kayıtlı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 06/03/2018 karar tarihli, 2018/432 esas ve 2018/572 karar sayılı dosyası ve Dairemizin 2022/3364 esasında kayıtlı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 04/07/2018 karar tarihli, 2018/1695 esas ve 2018/1812 karar sayılı dosyası ile birlikte incelenmiştir.
A) Sanıklar … ve … hakkındaki istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine dair kararların incelenmesi:
Sanık … müdafii süresinde duruşma talebinde bulunmuş ise de; dosya kapsamı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın 299. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki inceleme takdiren duruşmasız olarak yapılmıştır.
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıkların müdafilerinin ve sanık …’nin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükümlerin hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklar hakkında verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten ve Bölge Adliye Mahkemesince “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” hususu düzeltildikten sonra kararda “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsil edileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesiyle yapılan değişiklik nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların müdafilerinin ve sanık …’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına Bölge Adliye Mahkemesince eklenilen “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına” ibaresinin çıkartılarak yerine “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hükümden çıkartılması ve yerine “Sanıklar hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına”, ibaresinin yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerinin DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarları ile tutuklu kalınan süreler dikkate alınarak sanıklar hakkındaki tahliye taleplerinin reddine,
B) Sanıklar … ve … hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından (İlk Derece Mahkemesi hükümleri kaldırılarak) verilen mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesi:
5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıklar ve müdafilerinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükümlerin hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklar hakkında verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak hükümlerden önce 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıklar ve müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 303. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragraflarında yer alan “1’er ay arayla 24 eşit taksitle TAHSİLİNE,” ibaresinden sonra “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde tamamının tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin ayrı ayrı eklenmesi,
2- TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hükümden çıkartılması ve yerlerine “Sanık hakkında, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı madde de 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler gözetilerek, oluşan duruma göre, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına”, ibaresinin ayrı ayrı yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerinin DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık … hakkındaki tahliye talebinin reddine,
CMK’nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 18/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.