Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/7619 E. 2023/705 K. 07.02.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/7619
KARAR NO : 2023/705
KARAR TARİHİ : 07.02.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk derece mahkemesi hükmünün eleştirilip, istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I.HUKUKİ SÜREÇ
A. Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.10.2020 tarihli ve 2020/53 Esas, 2020/298 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 12 yıl hapis ve 24.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 09.02.2021 tarihli ve 2021/136 Esas, 2021/283 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1.Dosya kapsamı ile gerekçenin örtüşmediğine,
2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına,
3. Yeterli delil bulunmadığına,
4. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay tarihinde kolluk tarafından yapılan çalışmalar sırasında sanığın ikametinde fazla miktarda uyuşturucu madde bulundurduğu, uyuşturucu maddelerin bir kısmını ikametin altında bulunan işyerinde bulundurduğu ve buraya gelen kullanıcı şahıslara sattığı şeklinde muhbir bilgisi edinilmesi üzerine kolluk görevlilerince arama işlemine başlandığı, sanığın üzerinde yapılan aramada 2 adet kırılmış MDMA ile ezilmiş toz halinde MDMA ele geçirildiği, ikamette devam eden aramada elektrik süpürgesinde toplam 321 adet MDMA’nın ele geçirildiği olayda; alınan muhbir bilgisi, muhbir bilgisine uyumlu şekilde sanığın yakalanış şekli, ele geçirilen uyuşturucu maddelerin miktarının kişisel kullanım miktarından fazla olması, uyuşturucu maddelerin elektrikli süpürge içerisinde saklanmış olması, sanığın kullanıcı olduğu şeklindeki beyanının aksine kan ve idrar analizinde uyuşturucu etken maddesinin bulunamamış olması gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş; suçun işleniş biçimi, suçta elde edilen uyuşturucu maddenin miktarı, sanığın amaç ve saiki gözönünde bulundurularak teşdiden cezalandırılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, sanık hakkındaki hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53 üncü maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin yapılan değişikliklerin gözetilmemesi nedeniyle yapılan eleştiri dışında isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Temyiz incelemesi neticesinde; İlk Derece Mahkemesinin, suçun vasfına ve suçun sübutuna ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, sanık hakkında alınan muhbir bilgisi sonrasında sanığın ikametinde usulüne uygun yapılan aramada uyuşturucu maddenin ele geçirildiği ve aynı cins uyuşturucu maddenin sanığın üzerinde de ele geçirildiği olayda sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olduğu, anlaşılmakla sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, B bendinde belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
B. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ” ihtarı belirtilmeyerek 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı olduğu, değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde B bendinde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 09/02/2021 tarihli ve 2021/136 Esas, 2021/283 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının sanıktan alınmasına,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına,” ibaresinin eklenmesi suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07/02/2023 tarihinde karar verildi.