YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/745
KARAR NO : 2023/8814
KARAR TARİHİ : 18.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, 03.10.2014 tarihli eylemi nedeniyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca 24.03.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
2. Sanık hakkında, 09.12.2014 tarihli eylemi nedeniyle kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca 23.03.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
3. Erteleme süresi içerisinde 09.06.2015 tarihinde yeniden uyuşturucu madde kullanama suçunu işlemesi nedeniyle İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının, 14.09.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci, dördüncü ve beşinci fıkralarından (2 kez) ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
4. Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2016 tarihli ve 2015/1002 Esas, 2016/17 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 03.10.2014 tarihli eylemi nedeniyle beraatine karar verilerek, temyiz edilmeksizin 21.01.2016 tarihinde kesinleşmiştir. 09.12.2014 tarihli eylemi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 6.000,00 TL adli para cezasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; usul ve yasaya aykırı kararın bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İlk Derece Mahkemesinin kabulüne göre)
Mahkemece, 03.10.2014 tarihli yakalama tutanağında uyuşturucu madde satışı yapıldığı ihbarı üzerine tertibat alan polis ekiplerince sanığın yapılan üst aramalarında sanığın üzerinde eroin maddesinin ele
geçirildiği; 09.12.2014 tarihli yakalama tutanağında polis ekiplerince yapılan uygulama sırasında durumdan şüphelenilerek durdurulan sanığa üzerinde herhangi bir madde olup olmadığı sorulduğunda cebinden çıkararak eroin maddesini teslim ettiği, sanık hakkında bahsedilen eylemleri ile ilgili olarak kamu davasının açılmasının ertelenmesine ve hakkında tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği, sanığın 09.06.2015 tarihinde yeniden uyuşturucu madde ile yakalanması üzerine tedavi ve denetimli serbestlik kararı kaldırılarak hakkında kamu davası açıldığı, sanık hakkında 03.10.2014 tarihinde uyuşturucu madde bulundurmak suçundan kamu davası açılmış ise de; sanık üzerine yapılan aramanın usulüne uygun olarak alınmış bir arama kararına dayanmadığı anlaşıldığından bu suretle elde edilen delilin kullanılamayacağı atılı suçu işlediğine dair başkaca delil bulunmadığından, beraatine karar verilmiştir, 09.12.2014 tarihinde polis ekiplerince durdurulan sanığın üzerinde suç unsuru bulunup bulunmadığının sorulması üzerine pişmanlık göstererek üzerinde taşıdığı uyuşturucu maddelerden eroini polislere teslim ettiği, böylece atılı uyuşturucu madde bulundurmak suçunu işlediği iddia, uzmanlık raporu, yakalama tutanağı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığı, gerekçesiyle sanık hakkında atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Dosya kapsamından, sanık pişmanlık göstererek kendi suçunu ortaya çıkardığından bahsedilemeyeceği halde, hakkında 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca etkin pişmanlık hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldığından; sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş ve eleştiri dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.01.2016 tarihli ve 2015/1002 Esas, 2016/17 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz isteminin reddiyle, hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.10.2023 tarihinde karar verildi.