YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/669
KARAR NO : 2023/9076
KARAR TARİHİ : 25.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/666 E., 2015/739 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında, Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.07.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un, 191 inci maddesinin altıncı fıkrası yollaması ile aynı maddenin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
B. Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2015 tarihli ve 2015/666 Esas, 2015/739 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunlukları uygulanmasına karar verilmiştir.
C. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özetle; usul ve yasaya uygun hükmün onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; denetimli serbestlik yazısının eline ulaşmadığından kararın yeniden incelenmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İlk Derece Mahkemesinin Kabulüne Göre)
Mahkemece, sanığın yanında haklarında ayrıca soruşturma yürütülen Sinan Karadeniz ve … Karadeniz olduğu halde …’ın sevk ve yönetimindeki araçla seyir halinde bulundukları bir sırada haklarında daha öncesinde alınan teknik takip kararına istinaden durdurulmak istendikleri, ancak sanıkların durmayarak kaçtıkları, bu sırada kaçarken araçtan içerisinde daha sonradan kriminal rapor ile uyuşturucu madde olduğu tespit edilen poşet attıkları, sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapmak ve uyuşturucu madde bulundurma suçlarından 2014/7747 Esas sayı üzerinden yürütülen soruşturma neticesinde sanığın uyuşturucu madde kullandığı yolundaki savunması da nazara alınarak hakkındaki evrak tefrik edilerek ayrı bir esasa kaydı yapılmış ve kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilmiş, ancak sanığın denetim süresi içerisinde yeniden uyuşturucu madde kullandığının tespit edilmesi üzerine bu erteleme kararı kaldırılarak sanığın “Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurmak” suçundan tecziyesi talebiyle Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açılmış;
Yine Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/16403 soruşturma sayılı bir başka dosyası üzerinden ayrıca yürütülen tahkikat sırasında da sanığın evinde Manisa 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 16.06.2015 tarih 2015/1098 D. İş sayılı kararı ile yapılan arama neticesinde ikametinde iki adet hint keneviri bitkisi ele geçirildiği, sanık hakkında daha evvelce kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilmişken sanığın yeniden uyuşturucu madde kullanarak denetimini ihlal ettiği ve hakkında mezkur şekilde izah olunduğu üzere yeniden kamu davası açılmış olduğundan Manisa Cumhuriyet Başsavcılığınca 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin altıncı fıkrası hükmü de gözetilerek yeniden erteleme kararı verilmeksizin mahkememize kamu davası açıldığı anlaşılmakla, tespit olunan delil ve vakıalar içeriğine, sanığın ikrarına, arama el koyma tutanakları içeriğine göre sanığın kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle sanık hakkında atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
İddianame içeriğinde, sanık hakkında daha önce işlediği aynı suçtan dolayı verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının ihlal nedeniyle kaldırılarak kamu davası açıldığından bahisle, 01.07.2015 tarihli inceleme konusu bu suç nedeniyle doğrudan 03.09.2014 tarihinde kamu davası açıldığının belirtildiği,
1. Sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasına dayanak teşkil eden olay tutanağının aslı ya da onaylı örneğinin dosyada ve UYAP ortamında bulunmadığı anlaşılmakla, bu belgelerin aslı veya onaylı örneklerinin getirtilip denetime imkan verecek şekilde dosya içerisinde bulundurularak sanığın hukuki durumunun tayini yerine, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2. Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) sorgulamasında sanığın daha önce 01.06.2014 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 22.09.2014 tarihinde kamu davasının açılmasının ertelenmesi ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verildiği ancak, sanığın 05.01.2015 tarihinde yeniden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlediğinin anlaşılması üzerine, erteleme kararı kaldırılarak 18.03.2015 tarihli iddianame ile açılan kamu davasında Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarihli 2015/527 Esas ve 2015/1766 Karar sayılı kararı ile verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmünün, Dairemizin 18.03.2019 tarihli, 2019/667 Esas ve 2019/963 Karar sayılı kanun yararına bozma ilamı ile, 22.09.2014 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte verilen tedavi ve denetimli
serbestlik tedbiri kararının tebliğinin usulüne uygun tebliğ edilmediğinden bahisle bozulmasına karar verilmesi üzerine, Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.07.2019 tarihli 2019/643 Esas ve 2019/896 Karar sayılı kararı ile durma kararı verildiği ve kararın itiraz edilmeksizin 04.09.2019 tarihinde kesinleştiği,
Sanık hakkında daha önce, aynı nitelikteki başka bir suç nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca verilmiş bir “kamu davasının açılmasının ertelenmesi” kararının ihlali üzerine açılan kamu davasında verilen hüküm, aynı Kanun’un 191 inci maddesinin altıncı fıkrası kapsamında doğrudan dava açma koşulunun oluşup oluşmadığı yönünden yapılacak değerlendirmede inceleme konusu davada verilecek kararı da etkileyeceğinin gözetilmesi gerektiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesi, 11.07.2023 tarihli ve 2022/13613 Esas, 2023/6376 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı usulüne uygun kesinleşene kadar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan işlenen tüm suçların tek suç olup ancak alt sınırdan uzaklaşma gerekçesi olabileceği,
Bu kapsamda, 01.06.2014 tarihli eyleme ilişkin verilen 22.09.2014 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kesinleşmediği için inceleme konusu 24.02.2015 tarihli eylemin de kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kesinleşmeden işlenmiş olduğunun göz önüne alınması gerektiği ve Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.07.2019 tarihli 2019/643 Esas ve 2019/896 Karar sayılı kararı ile durma kararının akıbetinin araştırılması gerektiği anlaşıldığından, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan açılan başka kayıtların da bulunması sebebiyle tüm dosyaların aslı veya onaylı örneğinin getirtilip denetime imkan verecek şekilde incelenen dosya arasına alınıp, gerekirse kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği tartışılıp, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilip, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin altıncı fıkrası kapsamında doğrudan dava açma koşulunun oluşup oluşmadığı ve sanığın eylemlerinin tek suç, iki ayrı suç, ihlal sayılan eylem ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışılıp değerlendirildikten sonra karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması, hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.11.2015 tarihli ve 2015/666 Esas, 2015/739 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, diğer yönleri incelenmeksizin, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.10.2023 tarihinde karar verildi.