YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6644
KARAR NO : 2023/584
KARAR TARİHİ : 25.01.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.12.2020 tarihli ve 2020/292 Esas, 2020/334 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan,5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci Esas No : 2021/6644 fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 11.02.2021 tarihli ve 2021/151 Esas, 2021/365 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun sabit olmadığına, eylemin kullanmak için uyuşturucu bulundurma suçunu oluşturduğuna, olayda ele geçen esrarın sanığa ait olmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.12.2021 tarihli ve 2020/306 Esas, 2021/402 Karar sayılı kararı ile 28/02/2020 tarihli eyleminden dolayı hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine hükmedilen tanık Ahmet’in cep telefonu üzerinde yapılan inceleme neticesinde; uyuşturucu madde ticareti yapma suçuna aracılık yaptığı yönünde şüphe oluşan sanığın, olay tarihinde kolluk görevlilerini görünce yere attığı poşette 6 parça halinde esrar ve üst aramasında bir parça halinde metamfetamin ele geçirildiği olayda; uyuşturucu maddenin ele geçiriliş şekli ve miktarına göre üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin yanlış uygulanması ve adli emanetteki 200,00 TL paranın iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi nedeniyle hukuka aykırılıklar düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
İzmir ili Menemen ilçesinde yerleşik sanığın sırasıyla Selçuk, Kuşadası ilçelerinden geçerek Karaburun ilçesine uyuşturucu maddeler ile giderken yakalandığı olayda; ele geçirilen uyuşturucu maddenin miktarı, yakalandığı yer, ele geçiriliş şekli ve çeşidine göre sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği anlaşıldığından İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 11.02.2021 tarihli ve 2021/151 Esas, 2021/365 karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.01.2023 tarihinde karar verildi.