YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/6455
KARAR NO : 2023/6227
KARAR TARİHİ : 06.07.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/329 E., 2016/91 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet (sanık … hakkında)
Beraat (sanık … hakkında)
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret (sanık … hakkında)
Onama (sanık … hakkında)
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği sanık … müdafiinin temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.03.2016 tarihli ve 2015/329 Esas, 2016/91 Karar sayılı kararı ile sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188’inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 6 yıl 3 ay hapis ve 40,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Eksik araştırma ile hüküm kurulduğuna,
2. Suça konu uyuşturucu maddenin yıllık kişisel kullanım sınırları içinde olup kullanmak için bulundurulduğuna,
3. Kesin delil bulunmadığına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinde, ….. 929. Cadde, ….. Parkı, ….., ….. ve …..isimli şahısların uyuşturucu madde sattıkları yönünde alınan ihbar üzerine, kolluk görevlilerinin yaptığı çalışmalar sonucunda, olay yerine gelen görevlilerin cami şadırvanında tedirgin hareketlerde bulunan iki şahıs olduğunu görerek yanlarına yaklaştıkları sırada, şahısların park tarafına doğru bir poşet attıklarını görmeleri üzerine, şahısların yakalandığı; yakalanan şahısların sanık … ile sanık … olduğunun tespit edildiği, atılan poşette yapılan kontrolde kilitli poşetler içinde sentetik kannabinoid türü uyuşturucu madde ele geçirildiği, sanık …’in cüzdanında esrar elde etmeye elverişli kenevir bitkisi ele geçirildiği olayda; hakkındaki ihbarda belirtilen yerde bulunması ve eşgale uygunluğu, sanığın üst aramasında bir fişek esrar maddesi bulunması, suça konu uyuşturucu maddeler atılırken kendisi ve ….., dışında park ve şadırvan kısmında başka kimsenin bulunmaması, polislerin poşetin bu iki kişinin bulunduğu yerden atıldığını görmüş olması, uyuşturucu maddenin günlük, hatta aylık kullanım
limitlerinin bile çok üstünde bulunması, sanık …’in bonzailerin kendisine ait olduğu ve poşeti kendisinin attığına ilişkin dilekçe içeriği birlikte nazara alındığında; sanık …’in ticaret amacıyla uyuşturucu madde bulundurduğu gerekçesiyle mahkûmiyetine,
Sanığın mahkemeye verdiği dilekçe ile bonzai hapların kendisine ait olduğunu ve poşeti kendisinin attığını söyleyerek etkin pişmanlık gösterdiği gerekçesiyle hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına,
IV. GEREKÇE
A. Sanık … Hakkındaki Temyiz Talebi Yönünden
Sanık ve müdafiinin yüzüne karşı verilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre içerisinde temyiz etmediği, 29.03.2016 tarihli dilekçe ile vekalet ücreti tayin edilmesi istemiyle tavzihen ek karar talep ettiği, Mahkemenin 30.03.2016 tarihli ek kararıyla talebin reddine karar verdiği, sanık müdafiinin, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesi kapsamında hüküm niteliğinde olmayan söz konusu ek karara karşı temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmış olup, sanık lehine vekalet ücreti verilmemesinin ancak asıl hükmün temyizi ile ileri sürülebilecek bir temyiz talebi olabileceği, hükmün kesinleşmesinden sonra bu konuda asıl hükümden bağımsız olarak yapılan talebe ilişkin verilecek tavzih niteliğindeki bu tür kararların temyiz incelemesinin söz konusu olamayacağı ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin birinci fıkrasında belirtilen hüküm türleri dikkate alındığında vekalet ücreti talebine ilişkin mahkemece verilen ret kararının hüküm niteliğinde olmaması nedeniyle temyiz incelemesine tabi olmadığı değerlendirilmiştir.
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği
anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
A. Sanık … Hakkındaki Temyiz Talebi Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle, vekalet ücreti talebine ilişkin mahkemece verilen ret kararının hüküm niteliğinde olmaması nedeniyle temyiz incelemesine tabi olmadığı anlaşıldığından sanık … yönünden dava dosyasının, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
B. Sanık … Hakkında Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.03.2016 tarihli ve 2015/329 Esas, 2016/91 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.07.2023 tarihinde karar verildi.