YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/5219
KARAR NO : 2023/406
KARAR TARİHİ : 19.01.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk Derece Mahkemesi hükmünün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ıncı
maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.10.2020 tarihli ve 2019/135 Esas, 2020/257 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 15 yıl hapis ve 30.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 29.12.2020 tarihli ve 2020/3497 Esas, 2020/2940 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan, re’sen de istinafa tabi olan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Aramanın hukuka aykırı olduğuna,
2. Mahkûmiyete ilişkin kesin delil bulunmadığına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
(…..) plakalı araç içerisinde bulunan iki erkek şahsın uyuşturucu madde sattığına ilişkin istihbari bilgi edinilmesi üzerine, bilgiye konu aracın, içerisinde sanık ile temyiz incelemesine konu edilmeyen sanık … olduğu halde park edilmiş vaziyette görüldüğü, kolluk görevlileri tarafından aracın yanına gidildiğinde, sanığın peçeteye sarılı halde şeffaf poşetler içinde eroini yere atarak kaçtığı, araçta yapılan aramada da … içeren tabletlerin ele geçirildiği, ele geçen maddelerin cins ve miktarı, satışa hazır halde olmaları ve tüm dosya içeriği dikkate alınarak sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu işlediği gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, adli para cezasının alt sınırına ilişkin, suç tarihinden sonra, 694 sayılı KHK’nın 137 nci maddesi ile yapılan ve 25.08.2017 tarihinde yürürlüğe giren değişikliğin sanık aleyhine uygulanmayacağının gözetilmemesi nedeniyle İlk Derece Mahkemesi hükmünün bu husus yönünden düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
İstihbari bilgi üzerine başlatılan takip neticesinde sanığın kaçarken yere attığı uyuşturucu maddenin cins ve miktarı, ele geçiriliş şekli nazara alınarak eylemin uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu oluşturduğuna ilişkin Mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmadığı; uyuşturucu maddenin hukuka uygun olarak ele geçirilmesi karşısında, İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 29.12.2020 tarihli ve 2020/3497 Esas, 2020/2940 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci
maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 21. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
19.01.2023 tarihinde karar verildi.