Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/4820 E. 2023/595 K. 26.01.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4820
KARAR NO : 2023/595
KARAR TARİHİ : 26.01.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk Derece Mahkemesi hükmünün eleştirilip, düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Yalova 2 . Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.11.2020 tarihli ve 2020/61 Esas, 2020/241 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi ve 58 inci maddesi uyarınca 18 yıl hapis ve 90.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 29.12.2020 tarihli ve 2020/2630 Esas, 2020/2011 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan, re’sen de istinafa tabi olan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1.Temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmemesi gerektiğine, takdiri indirim uygulanması gerektiğine,
2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu bulundurma suçunu oluşturduğuna,
3.Yeterli delil bulunmadığına,
4. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suç tarihinde İDO feribot iskelesinde kolluk kuvvetlerince yapılan kontrollerde sanığın telaşlı hareketlerle aracın içindeki sigara küllüğünde bulunan sigarayı söndürmeye çalıştığının farkedilmesi üzerine usulüne uygun yapılan araç aramasında 1 adet Marlboro marka sigaranın iç kısmına yerleştirilmiş 1.19 gram daralı ağırlığında sentetik kannabinoid maddesi, 1 adet beyaz renkli kilitli poşet içerisinde toplam daralı ağırlığı 1.30 gram gelen metamfetamin maddesi, 1 adet beyaz renkli poşet içerisinde toplam daralı ağırlığı 1004,00 gram preslenmiş metamfetamin maddesi, 1 adet beyaz renkli buzdolobı poşeti içerisinde 8.03 gram gelen sentetik kannabinoid maddesi, 1 adet pembe renkli poşet içerisinde daralı ağırlığı 3.52 gram gelen metamfetamin maddesi, 1 adet uyuşturucu madde içiminde kullanılan ve içerisinde uyuşturucu madde kalıntısı olan cam aparat ele geçirilerek el konulduğu, söz konusu maddelerin metamfetamin ve sentetik kannabinoid içerdiğinin kriminal inceleme raporuyla da sabit olduğu, sanığın araç içindeki bir kiloya yakın metamfetamin maddesi hariç uyuşturucu maddenin kendisine ait olduğunu ikrar ettiği, ele geçirilen uyuşturucuların miktarı ve çeşitliliği ile olayın vuku buluş tarzı, dosya içindeki beyanlar, uzmanlık raporları ve tüm dosya kapsamı incelendiğinde sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu, sanığın sosyal ilişkileri, dosyaya yansıyan kişiliği, suçun işlenişindeki özellikler ve sanığın herhangi bir pişmanlığının gözlenmeyişi ile sabıkalı kişiliği gözetildiğinde, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulama şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkındaki hükümde sanığın gözaltı ve tutukluluk tarihlerinin hatalı yazılmasının mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olduğu ve kriminal uzmanlık raporu ve ekli tutanağa göre muhafaza altına alınan uyuşturucu maddenin zoralımı konusunda mahkemesince her zaman karar verilebileceği hususu eleştirilip, ele geçen küllükte bir kısmı yanmış sigarada 0,6 gram ve araç sol ön kapı kolunda bulunan 6,4 gram sentetik kannabinoid maddesinin miktarı ve sanığın yakalandığı anda kullandığı gözetildiğinde ticaret amacıyla bulundurduğuna dair somut bir delil olmaması dolayısıyla bu maddelerin kullanım amacıyla bulundurulduğunun kabulü gerektiği gerekçesiyle oluşan hukuka aykırılık, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü fıkrasının a bendi çıkarılmak suretiyle neticeten 12
yıl hapis ve 60.000,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi şeklinde düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Hükümde, suçun vasfında ve sübutunda, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasında, temel cezaların alt sınır aşılarak belirlenmesinde, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin sanık hakkında uygulanmamasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 29/12/2020 tarihli ve 2020/2630 Esas, 2020/2011 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Yalova 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.01.2023 tarihinde karar verildi.