YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4281
KARAR NO : 2023/202
KARAR TARİHİ : 12.01.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : İlk Derece Mahkemesi hükmünün eleştirilerek istinaf başvurularının esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18/02/2020 tarihli ve 2020/43 Esas, 2020/79 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkrasının birinci cümlesi, 63 üncü maddesi, 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ve 58 inci maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, müsadereye ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 11/12/2020 tarihli ve 2020/495 Esas, 2020/1514 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki hukuka aykırılık eleştirilerek, hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Suçun unsurlarının oluşmadığına,
2. Tanıkların çelişkili beyanlarına itibar edilmemesi gerektiğine,
3. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
4. Sanığın eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğuna, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Hakkında uyuşturucu madde satışı yaptığı yönünde bilgiler bulunan sanığın kolluk görevlileri tarafından takibe alınması, olay günü sanığın tanık… ile karşılaşıp, aralarında konuştuklarının ve bir şeyler alıp verdiklerinin kolluk görevlilerince görülmesi ve sonrasında ayrılarak farklı yönlere gitmeleri sırasında yakalanan tanık…’in üst aramasında 2 paket daralı ağırlığı 0,70 gram eroin ele geçirilmesi, tanık…’in müdafi huzurunda verdiği üstünlük tanınan soruşturma ifadesinde ve
fotoğraf teşhisinde sanığı teşhis ederek sanığın kendisine para karşılığı uyuşturucu madde sattığını belirtmesi, tutanak görevlilerinin beyanları, fiziki takip tutanakları, olaya ilişkin diğer kolluk tutanakları, kriminal rapor içeriği karşısında; sanığın uyuşturucu madde ticareti yaptığı değerlendirilerek mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararında suç tarihinin yanlış yazıldığı yönündeki eleştiri dışında isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın sokakta para karşılığında uyuşturucu madde satışı yaptığına ilişkin istihbari bilgi üzerine yapılan çalışma sırasında olay günü sanığın, tanık…’in yanına geldiğinin, birlikte konuşup, birbirlerine bir şeyler alıp verdiklerinin ve ayrıldıklarının kolluk görevlilerince görülerek takip sonucu yakalanan tanık…’in usulüne uygun arama kararı ile yapılan üst aramasında uzmanlık raporuna göre net 0,0396 gram eroin içeren uyuşturucu maddenin 2 paket halinde ele geçirilmesi, tanık…’in soruşturma aşamasında müdafi huzurunda verdiği ifadesinde ve teşhisinde sanığın kendisine para karşılığında uyuşturucu madde sattığını beyan etmesi ve tutanak görevlilerinin beyanları birlikte değerlendirildiğinde; eylemin uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu oluşturduğu, suçun sübutuna etki eden mevcut delillerin takdirinde isabetsizlik bulunmadığı, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği anlaşıldığından İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde aşağıda belirtilenin dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesi dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda, “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı davranılmasının, hukuka uygun olmadığı,
Değerlendirilmiş; söz konusu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 11/12/2020 tarihli ve 2020/495 Esas, 2020/1514 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafına “… geri kalan miktarın tamamının bir defada tahsil edileceği hususunun” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi
Suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Şanlıurfa 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12/01/2023 tarihinde karar verildi.