YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3049
KARAR NO : 2023/5386
KARAR TARİHİ : 12.06.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/381 E., 2016/16 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.12.2014 tarihli ve 2014/404 Esas, 2014/396 Karar sayılı kararı ile Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/381 Esas sayılı dosyası ile aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunması sebebiyle her iki dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/381 Esas sayılı dosyası üzerinden devam olunmasına karar verilmiştir.
B. Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.01.2016 kararı ile sanıklar … ve … için uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve sanık … hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, sanık … için uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, beşinci fıkrası, 31 inci maddesi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 60,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Uyuşturucu maddenin kişisel kullanım sınırı içinde olduğuna ve sanığın eyleminin ikrar ettiği gibi kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturduğuna, 2. Uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığına, 3. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
B. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Suçun yasal unsurlarının oluşmadığına ve sanığın beraat etmesi gerektiğine, 2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, 3. Sanık hakkında teknik ve fiziki takibin bulunmadığına ilişkindir.
C. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Sanığın cezalandırılması için somut delilin dosyada bulunmadığına, 2. Diğer sanık …’a ilişkin tape kayıtlarının sanık ile ilişkilendirildiğine, 3. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık … hakkında uyuşturucu ticareti yaptığından fiziki ve teknik takip kararı verildiği sanık …’ın şifreleri konuşmalar ile uyuşturucu madde satın alma görüşmeleri yaptığının anlaşılması üzerine sanık …’ın takip edildiği, sanıklar …, … ve Muhammet Ferhat’ın olay günü Gaziantep iline uyuşturucu hap alıp Adıyaman iline getirmek amacıyla Gaziantep iline gittikleri, dönüş yolunda (02 …) plaka sayılı araç ile seyir halinde iken uygulama noktasında durdurularak araç içerisinde arama yapıldığı ve 101 adet uyuşturucu hap ele geçirildiği, her ne kadar sanıklar savunmalarında yakalanan hapları kullanmak amacıyla ortaklaşa aldıklarını savunmuş iseler de soruşturma aşamasında uyuşturucu maddeyi sahiplenmedikleri ve birbirlerini suçladıkları ve dosya arasında yer alan iletişim tespit tutanakları birlikte değerlendirildiğinde sanıkların eylemi sabit kabul edilerek cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Dosya içerisinde sanık … için 5271 sayılı Kanun’un 135 inci maddesi uyarınca verilen iletişimin tespitine yönelik bir karar bulunmadığı anlaşılmakla; sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 135 inci maddesi uyarınca iletişimin tespitine yönelik verilmiş kararların ve bununla ilgili tape kayıtlarının bulunup bulunmadığı, bulunuyor ise hukuki denetime olanak sağlayacak şekilde aslı veya onaylı örneklerinin getirtilerek bu dosya içine konulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarih, 2016/6-986 Esas ve 2018/554 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olan sanık … hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca sosyal inceleme raporunun aldırılmaması ve aynı maddenin üçüncü fıkrası gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda tartışılmaması, hukuka aykırı görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 26.01.2016 tarih 2014/381 Esas, 2016/16 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafilerinin ve sanık …’ın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.06.2023 tarihinde karar verildi.