Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/3035 E. 2023/4632 K. 23.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/3035
KARAR NO : 2023/4632
KARAR TARİHİ : 23.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/203 E., 2016/28 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafileri

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.08.2014 tarihli ve 2014/204 Esas, 2014/216 Karar sayılı kararı ile Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/203 Esas sayılı dosyası ile aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunması sebebiyle her iki dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/203 Esas sayılı dosyası üzerinden devam olunmasına karar verilmiştir.
B. Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.01.2016 tarihli ve 2014/203 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararı ile;
a. Sanık …’un uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 yıl 9 ay hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna,
b. Sanık …’ın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 5 yıl 10 ay hapis ve 1320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
C. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özetle; sanık … hakkında sosyal inceleme raporu alınmaması ve gerekçesinin de tartışılmaması nedeniyle hükmün bozulması, sanık … hakkında hükmün onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Delil değerlendirmesinin hatalı yapıldığına,
3. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.

B. Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine,
2. Keşif yapılmaması sebebiyle eksik inceleme yapıldığına,
3. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanıkların olay tarihinde devriye görevi yapan kolluk görevlileri tarafından uyuşturucu satışı yaparken suç üstü yakalandıkları, sanık …’un görevli kolluk kuvvetlerini görünce elinden bulunan poşeti ve esrar satışından elde edilen 20 TL parayı ağacın dibine attığı, bu sırada diğer sanığın da yanında olduğu, poşet kontrol edildiğinde içerisinde toplamda 227 gr gelen 80 ayrı satışa hazır fişek halinde esrar maddesinin ele geçirildiği ve sanıkların atılı suçu soruşturma aşamasında ikrar ettikleri ve sanık …’ın beraatine karar verilmesi karşısında sanıklar hakkında koşulları gerçekleşmediğinden 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca etkin pişmanlık hükümleri uygulanmadığı gerekçesiyle mahkûmiyetlerine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sırasında on sekiz yaşını doldurmamış sanık … hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp raporunun aldırılmaması ve aynı maddenin üçüncü fıkrası gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda tartışılmaması, temyiz inceleme tarihi itibarıyla sanığın on sekiz yaşını doldurması nedeniyle telafisi mümkün olmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, aşağıdaki husus dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

Sanık …’da ele geçen ve Adli Emanetin 2014/1490 sırasında kayıtlı olan 20,00 TL paranın, suçtan elde edildiğine ilişkin yeterli delil bulunmadığı halde müsaderesine karar verilmesi hukuka aykırı olduğu,
Değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 27.01.2016 tarihli ve 2014/203 Esas, 2016/28 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322’nci maddesi gereği hükümlerin;
(D) fıkrasının 2 nci bendinde yer alan kazanç müsaderesine ilişkin bölümünün çıkarılarak yerine “Adli Emanetin 2014/1490 sırasında kayıtlı olan 20,00 TL’nin suçtan elde edildiği sabit olmadığından sanık …’a iadesine,” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.05.2023 tarihinde karar verildi.