Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/2645 E. 2023/9980 K. 22.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2645
KARAR NO : 2023/9980
KARAR TARİHİ : 22.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/92 E., 2016/242 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanıklar hakkında, Dörtyol Cumhuriyet Başsavcılığınca 29.04.2014 tarihli iddianamesi ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçlarından dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.10.2014 tarihli ve 2014/556 Esas, 2014/540 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan, 6545 sayılı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde suç tarihi itibarıyla lehine olan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca takdir edilen 10 ay hapis cezası ile hak yoksunluğuna dair hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı, 16.12.2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleşmiştir.
3. Sanık …’in denetim süresi içinde 04.03.2015 tarihinde işlediği “mala zarar verme” suçundan Dörtyol 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 18.06.2015 tarihli ve 2015/427 Esas, 2015/1071 Karar sayılı mahkûmiyet kararının 10.02.2016 tarihinde kesinleştiğinin ihbar olunması ve sanık …’in denetim süresi içinde 25.11.2015 tarihinde işlediği “6136 sayılı Kanun’a muhalefet” suçundan Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 26.01.2016 tarihli ve 2016/3 Esas, 2016/108 Karar sayılı mahkûmiyet kararının 02.02.2016 tarihinde kesinleştiğinin ihbar olunması üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda,
Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli ve 2016/92 Esas, 2016/242 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan lehine olan 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca hükmedilen 10 ay hapis cezası ile hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık …’in temyiz sebepleri özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.
B. Sanık …’ın temyiz sebepleri özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, yakalama tutanağı, Polis Kriminal raporu, uyuşturucu madde kullanımının tespitine ilişkin hastahane analiz raporları birlikte değerlendirilmesiyle; sanıklar Mehmet Nebioğlu, … ve …’ ın olay tarihinde Dörtyol İlçesi Yeşil Mahallesi … Sokak üzerinde bulunan portakal bahçesinde sohbet ederken kolluk görevlilerinin yanlarına doğru gitmeleri üzerine sanık Mehmet Nebioğlu’nun cebinden beyaz kağıtlara sarılı iki fişek yere attığı, yapılan incelemede söz konusu maddelerin eroin isimli uyuşturucu madde olduğu, sanık Mehmet’ in üzerine atılı suçlamayı ikrar ettiği, sanıklar Cengiz ile …’in üzerlerine atılı suçu inkar ettikleri fakat Adana Dr. Ekrem Tok Hastahanesi’nce yapılan idrar analizlerinde uyuşturucu madde metabolü saptandığı anlaşılmakla cezalandırılmalarıyla haklarında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içinde suç işledikleri anlaşıldığından hükmün açıklanmasına karar verilerek sanıkların mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Sanıklar hakkında 6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi ve aynı Kanun’un 85 inci maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 7 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesi hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” karar verildiği için, bu durumda, uyuşturucu madde kullanma suçları için özel bir düzenleme olması nedeniyle, aynı Kanun’un dördüncü fıkrasında belirtildiği üzere;
Sanıkların erteleme süresi zarfında;
a) Kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi,
b) Tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması,
c) Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması,
Hâllerinde hakkındaki hükmün açıklanabileceği gözetilmeden, sanık …’in denetim süresi içerisinde işlediği “mal zarar verme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün kesinleştiği gerekçesiyle ve sanık …’in denetim süresi içerisinde işlediği “6136 sayılı Kanuna muhalaefet” suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün kesinleştiği gerekçesiyle şartları oluşmadan hükmün açıklanmasında hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Dörtyol 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2016 tarihli ve 2016/92 Esas, 2016/242 Karar sayılı kararına yönelik sanıkların temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.