YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2539
KARAR NO : 2023/10672
KARAR TARİHİ : 06.12.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/227 E., 2016/37 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun’la değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Samsun Cumhuriyet Başsavcılığınca 20.02.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
B. Sanığın erteleme süresi içerisinde yeniden uyuşturucu madde bulundurması nedeniyle yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine, Samsun Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.04.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
C. Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2016 tarihli ve 2015/227 Esas, 2016/37 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İlk Derece Mahkemesinin Kabulü)
Mahkemece, 07.02.2015 günü yapılan kontroller sırasında durumundan şüphelenilen Halil ve Muhammet B. isimli şahısların görüldüğü, görevlileri görünce panikle etrafı gözetlemeye başladıkları, şahısların görüldüğü binanın giriş kısmında merdiven altında iki adet siyah poşet içerisinde esrar ile poşetleme için kullanılan ağzı kilitli boş poşetlerin ele geçirildiği, uyuşturucu niteliğe sahip “Tetrahydrocannabinol” etken maddesini ihtiva eden hint keneviri bitkileri olduğu, sanığın 07.02.2015 tarihli idrar tahlil raporunda; sonuç değerlerinin negatif çıksa da; sanık halen esrar ve sentetik kannabinoid maddelerini kullandığını, haftada bir kaç kez içtiğini, en son olay gününden önceki gün uyuşturucu kullandığını, ancak olay mahallinde ele geçirilen uyuşturucuların kendisine ait olmadığını belirttiği, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verildiği, ancak sanığın 05.03.2015 tarihinde sanığın yere uyuşturucu madde attığı, ele geçirilen maddenin “MDMA” ihtiva ettiği tespit edildiği ve
05.03.2015 tarihli idrar tahlil raporuna göre; sonuç değerlerinin negatif çıktığı tespit edildiği, sanığın olay yerinde ele geçirilen maddenin kendisine ait olmadığını, polislerin söylemesi üzerine gördüğünü ve suçlamayı kabul etmediğini, sanığın hakkında verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararına uymayarak ihlal ettiği ve bu şekilde üzerine atılı uyuşturucu madde kullanmak ve bulundurmak suçunu işlediği gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Sanık hakkında 07.02.2015 tarihli eylem nedeniyle, 6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca, 20.02.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, erteleme kararının sanığa 04.03.2015 tarihinde tebliğ edilmekle birlikte infazı için Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği ancak sanığın 05.03.2015 tarihinde uyuşturucu madde kullandığının tespit edilmesi ihlal kabul edilerek tedbir infazının sonlandırılmasına karar verildiği, 01.04.2015 tarihinde iddianame düzenlenerek kamu davası açıldığı anlaşılmakla;
07.02.2015 tarihli eyleme ilişkin, sanık … ve hakkında ayrı soruşturma yapılan Muhammed’in ele geçirilen uyuşturucu maddeler ile ilgisi olduğuna ilişkin idrar tahlil sonucunda uyuşturucu madde bulunmadığı, ele geçirilen uyuşturucu maddenin bulunduğu poşetlerde parmak izleri bulunmaması karşısında, sanığın uyuşturucu madde kullandığına ilişkin soyut beyanı dışında kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, 07.02.2015 tarihli olaya ilişkin beraat ve ihlal sayılan ve 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmayan 05.0.2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden gereğinin takdiri için dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi nedeniyle hükümde hukuka aykırılıklar tespit edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Samsun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2016 tarihli ve 2015/227 Esas, 2016/37 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.12.2023 tarihinde karar verildi.