Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/2493 E. 2023/10670 K. 06.12.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2493
KARAR NO : 2023/10670
KARAR TARİHİ : 06.12.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Ünye Cumhuriyet Başsavcılığınca 13.01.2016 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.

2. Denetim süresi içerisinde 25.12.2014 tarihinde gerçekleştirdiği eylemi nedeniyle Ünye Cumhuriyet Başsavcılığının, 20.01.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın erteleme süresi içerisinde yeniden uyuşturucu madde kullanma suçu işlediğinden 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

3. Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.01.2016 tarihli ve 2015/52 Esas, 2016/10 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 20 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.

4. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca usûl ve yasaya uygun hükmün onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR (İLK DERECE MAHKEMESİNİN KABULÜNE GÖRE)

Mahkemece, 21.07.2014 tarihinde devriye faaliyeti ifa ettiği sırada, Murat Gümüş idaresindeki 55 TK 715 plaka sayılı araç şüphe üzerine takibe alındığı, aracın Petrol İstasyonu önünde durdurulduğu, araçta bulunan sanık …’nün aracın sağ ön camından gazete kağıdına sarılı bir maddeyi dışarı attığının görüldüğü, sanığın ifadesinde uyuşturucu madde kullanıcısı olduğunu, tanımadığı bir şahıstan 10,00 TL karşılığı satın aldığını bildirdiği, sanıktan ele geçirilen madde sentetik kannabionoidlerden olduğunun bildirildiği, sanıktan alınan kan ve idrar numuneleriden idrarında sentetik kannobionoid bulunduğunun tespit edildiği, sanık hakkında kamu davasının açılmasının ertelenmesine

karar verildiği, sanığın erteleme süresi içinde 25.12.2014 tarihinde sanığın üzerinde yapılan ayrıntılı aramada montunun sağ cebinde bir miktar uyuşturucu olduğu değerlendirilen madde ele geçirildiği, maddenin tetrahydrocannabionol etken maddesi ihtiva eden hint keneviri bitkisinin kırıntıları olduğunun sanıktan alınan idrar örneğinde esrar etken maddesi olan THC bulunduğunun tespit edildiği, sanık hakkında kamu davasının ertelenmesine karar verildiği halde 25.12.2014 tarihinde aynı suçu tekrar işlediği gerekçesiyle cezalandırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

Sanık hakkında, 6545 sayılı Kanunun 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının içeriğinde, sanığın bu karara itiraz hakkı bulunduğuna ilişkin, itiraz süresi ve merciinin de gösterilmemesi suretiyle usulüne uygun bir yasa yolu bildirimi yapılmadığı, 26.08.2014 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının kesinleşmediği ve kovuşturma şartlarının oluşmadığı dikkate alınarak, sanığa kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararına karşı 15 gün içinde Sulh Ceza Hakimliğine itiraz hakkı bulunduğu ihtarı ile birlikte kararın yeniden tebliğ edilmesi gerektiğinden, bu kapsamda inceleme konusu olayda sanığın yükümlülüklerine uymaması eylemini, kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı kesinleşmeden gerçekleştirdiği anlaşılmakla, sanık hakkında kovuşturma şartlarının oluşmaması nedeniyle, 5271 sayılı Kanunu’nun 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereğince kovuşturma şartının gerçekleşmesini beklemek üzere, kamu davasının durmasına ve gerekli tebligat işlemlerinin tamamlanarak, kararın infazına devam edilmesi için dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi yerine yargılamaya devamla sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR

Başkaca yönleri incelenmeyen, Ünye 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.01.2016 tarihli ve 2015/52 Esas, 2016/10 Karar sayılı kararınına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.12.2023 tarihinde karar verildi.