Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/2412 E. 2023/10288 K. 29.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2412
KARAR NO : 2023/10288
KARAR TARİHİ : 29.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/683 E., 2016/54 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği

temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun’la değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca 18.11.2014 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
B. Sanığın, erteleme süresi içerisinde yeniden uyuşturucu madde bulundurması nedeniyle yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının, 11.08.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci, dördüncü, beşinci fıkraları, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
C. Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.01.2016 tarihli ve 2015/683 Esas, 2016/54 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 58 inci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilmiştir.
D. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özetle; hükmün düzeltilerek onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; kararı temyiz ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, başka bir soruşturma sırasında sanık …’in de yakalandığı ve uyuşturucu madde kullandığını beyan ettiği yine eroin maddesi aldığı gibi ayrıca suboxone isimli ilacı da satın aldığı, İstanbul Balıklı Rum Hastahanesinde 26.08.2014 tarihinde tedavi gördüğü çip taktırdığı beyanında bulunduğu, hakkında kamu davasının ertelenmesine karar verildiği bu kararın 26.01.2015 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, 10.02.2015 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 24.03.2015 tarihinde uygulama yapan polisler tarafından durdurulup kimlik kontrolü yapıldığında üzerinde

uyuşturucu madde veya suç unsuru olup olmadığı sorulduğunda bir fişek gazete kağıdına sarılı eroin maddesini rızasıyla polise teslim ettiği sanığın içmek için yeniden eroin maddesi bulundurduğu gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Sanık hakkında 03.08.2014 tarihli eylem nedeniyle, 6545 sayılı Kanun’un 68 inci maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191 maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca, 18.11.2014 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, erteleme kararının sanığa 26.01.2015 tarihinde tebliğ edilmekle birlikte infazı için Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği ancak sanığın 24.03.2015 tarihinde uyuşturucu madde kullandığının tespit edilmesi ihlal kabul edilerek tedbir infazının sonlandırılmasına karar verildiği, 11.08.2015 tarihinde iddianame düzenlenerek kamu davası açıldığı anlaşılmakla;

03.08.2014 tarihli eyleme ilişkin, ilçede meydana gelen yağma olayları ile ilgili yapılan çalışmalarda haklarında ayrı soruşturmalar yürütülen Orhan Karadeniz, Ozan Demirel, Ahmet Vural, Celal Erdoğan ve sanık …’in yakalandığı, yağma olayı ile ilgili soruşturma yapılırken sanık …’in uyuşturucu madde kullandığını beyan etmesi sebebiyle, yağma olayından ayrıca uyuşturucu madde kullanmaya yönelik soruşturma evrakı düzenlendiği ancak üst aramasında herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilmediği, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığına yönelik tahlil yapılmadığı anlaşılmakla, sanığın atılı suçu işlediğini somut bir olgu olarak ortaya koyan, her türlü şüpheden uzak, yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, 03.08.2014 tarihli olaya ilişkin beraat ve ihlal sayılan ve 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmayan 24.03.2015 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden gereğinin takdiri için dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi nedeniyle hükümde hukuka aykırılıklar tespit edilmiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.01.2016 tarihli ve 2015/683 Esas, 2016/54 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden

hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.11.2023 tarihinde karar verildi.