YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2394
KARAR NO : 2023/9990
KARAR TARİHİ : 22.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/762 E., 2016/53 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Bursa Cumhuriyet Başsavcılığınca 27.01.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
2. Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının, 22.06.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
3. Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2016 tarihli ve 2015/762 Esas, 2016/53 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna hükmedilmesine ve tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; yolda yürürken tanımadığı şahıstan sigara istediğini, içtikten sonra hastahaneye kaldırıldığını, uyuşturucu madde kullanmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İLK DERECE MAHKEMESİNİN KABULÜ)
Mahkemece, sanığın yanında Hasan Atakan Doğulu, … Bülbül ve Şahin Kasap olduğu halde almış oldukları uyuşturucunun etkisiyle kendilerinden geçtikleri, daha sonra hastaneye kaldırıldıkları, sanık savunmasında, suça konu maddeyi bilmeden aldığını savunduğu, sanığın inkara yönelik savunmasına itibar edilmemiş, olay tarihinde uyuşturucu madde olan bonzai maddesini aldığı ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymamakta ısrar ettiği anlaşıldığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
1. Sanığın kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararına konu edilen 07.11.2014 tarihinde rahatsızlanarak hastaneye intikal ettirildiği, Bursa Devlet Hastanesi’nin düzenlediği genel adli muayene
raporunun incelenmesinde madde alımı ve mevcut bulgularla olduğunun belirtildiği ancak dosya içeriğinde sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığına yönelik tahlil yapılıp yapılmadığının anlaşılamadığı ve tahlil sonuçlarının bulunmadığı anlaşıldığından, tahlil sonuçlarının varsa aslı veya onaylı örneğinin getirtilerek duruşmada okunup tartışılmasının sağlanması, sanığa okunup, tüm deliller birlikte tartışılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2. Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturma kapsamında verilen 27.01.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının sanığa usulüne uygun tebliğ edildiğine dair belgenin dosya içerisinde ve UYAP sisteminde denetime açık bir şekilde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3. Hükmün verildiği ve sanığın hazır bulunduğu 03.02.2016 tarihli celsede, sanıktan son sözü sorulmadan duruşmanın bitirilip hüküm verilmek suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 216 ncı maddesinin son fıkrasındaki “Hükümden önce son söz, hazır bulunan sanığa verilir.” emredici hükmüne aykırı hareket edilerek savunma hakkının kısıtlanması, nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen, Bursa 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.02.2016 tarihli ve 2015/762 Esas, 2016/53 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.11.2023 tarihinde karar verildi.