YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19705
KARAR NO : 2023/1579
KARAR TARİHİ : 28.02.2023

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin, hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Adana (Kapatılan) 7. Ağır Ceza Mahkemesi (CMK 250. maddesi ile görevli)’nin, 22.03.2010 tarihli ve 2009/69 Esas, 2010/72 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis ve 200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231 inci maddesinin beşinci ve sekinci fıkraları gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmiştir. Karar, 30.03.2010 tarihinde temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir.

B. Sanığın denetim süresi içinde 09.12.2011 tarihinde işlediği nitelikli kasten yaralama suçundan Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 21.04.2014 tarihli ve 2012/318 Esas, 2014/448 Karar sayılı mahkûmiyet kararının 26.06.2014 tarihinde kesinleştiğinin ihbar olunması üzerine dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda, Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.11.2014 tarihli ve 2014/324 Esas, 2014/493 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hüküm açıklanarak, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis ve 200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

C. Anılan kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 13.05.2019 tarihli ve 2017/2618 Esas, 2019/2881 Karar sayılı kararı ile;

”1-) Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.03.2010 tarih ve 2009/69 esas 2010/72 karar sayılı ilamına konu olay tutanağı, uyuşturucu maddeye ilişkin ekspertiz raporu ile sanığın kolluk savunmasının dosyada bulunmadığı anlaşıldığından; varsa asılları veya denetime olanak verecek şekilde onaylı örnekleri getirtilerek dosyaya konulması gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2-) CMK’nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141/3. CMK’nın 34. ve 230. maddeleri uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak hüküm kurulması,” hususları hukuka aykırı görülerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

D. Adana Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.09.2021 tarihli ve 2020/51 Esas, 2021/266 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2 yıl 9 ay 10 gün hapis ve 200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 51. maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine ve 3 yıl denetime tabi tutulmasına karar verilmiştir.

E. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, zamanaşımı nedeniyle düşme yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
Kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile temyiz dışı sanıklar … ve…’ın esrar sattığı yönünde yapılan ihbar üzerine kolluk görevlilerince olay yerine gidildiği, sanık ve temyiz dışı sanıkların yakalandığı, usulüne uygun arama kararına istinaden yapılan aramada,…’ın üzerinde satışa hazır 3 paket esrar, …’ın üzerinde ise kareli defter kağıdına sarılı satışa hazır 5 paket esrar ele geçirildiği, kareli defter kağıdının dış yüzeyinde sanığın parmak izinin tespit edildiği dikkate alındığında, sanığın savunmalarına itibar edilmediği ve uyuşturucu madde ticareti yaptığı gerekçesiyle mahkûmiyetine; sanığın olumlu kişiliği, geçmişteki hali ve yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemelerinde olumlu kanaat oluşması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 51 inci maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesine ve 3 yıl denetim süresi belirlenmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 30.03.2010 tarihi ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ihlali niteliğindeki eylemin gerçekleştiği tarih olan 09.12.2011 tarihi arasındaki duran süreler de eklendikten sonra 10 yıllık olağan zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşıldığından, Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Temyiz incelemesi neticesinde; İlk Derece Mahkemesinin suçun sübutuna, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ve delillerin değerlendirilmesi ile hukuki nitelendirmesine ilişkin takdirinde bir
isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.09.2021 tarihli ve 2020/51 Esas, 2021/266 Karar sayılı kararında sanık ve müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden, sanık ve müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle, hükmün Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.02.2023 tarihinde karar verildi.