Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/19415 E. 2023/2979 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19415
KARAR NO : 2023/2979
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

T U T U K L U

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/3239 E., 2021/1870 K.
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
SUÇ TARİHLERİ : Sanık … yönünden; 18.08.2018, 24.12.2018, 25.12.2018 ve
15.01.2019
Sanık … yönünden; 15.01.2019
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafileri

İlk Derece Mahkemesince sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.

İlk Derece Mahkemesince sanık … hakkında verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ

A. Bakırköy 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.03.2020 tarihli ve 2020/130 Esas, 2020/117 Karar sayılı kararı ile Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/335 Esas sayılı dosyası ile aralarında hukuki ve fiili irtibat bulunması sebebiyle her iki dosyanın birleştirilmesine, yargılamaya Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/335 Esas sayılı dosyası üzerinden devam olunmasına karar verilmiştir.

B. Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.04.2021 tarihli ve 2019/335 Esas, 2021/202 Karar sayılı kararı ile sanık …’in uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

C. … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2021/3239 Esas, 2021/1870 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

D. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tape kayıtlarının dosyada bulunmaması, birleşen dosyada yer alan eylemin sabit olmaması, 29.12.2018 tarihli mahkemece sübutu kabul edilmeyen eylemde mahkemenin eksik incelemede bulunması ve 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasının uygulanması sırasında hükümde çelişkili fıkraların yer alması nedenleriyle hükmün bozulması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık … müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Yeterli delil bulunmadığına ve beraat kararı verilmesi gerektiğine,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanık … yönünden; 24.12.2018 tarihli (1) nolu olayda sanığın hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı soruşturma yürütülen ve mahkemece tanık olarak dinlenen C. A.’e; 25.12.2018 tarihli (2) nolu olayda sanığın hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı soruşturma yürütülen ve mahkemece tanık olarak dinlenen Ö. K.’ya; 15.01.2019 tarihli (4) nolu olayda sanığın hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan ayrı soruşturma yürütülen ve mahkemece tanık olarak dinlenen F. K.’a uyuşturucu madde sattığı ve birleşen dosyada 18.08.2018 tarihli uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan Aksaray 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/123 Esas ve 2020/11 Karar sayılı kararıyla hakkında verilen mahkûmiyet hükmü kesinleşen …’da ele geçen uyuşturucunun sanığa ait olduğu gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükme adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik ihbarda bulunulmaması nedeniyle yapılan eleştiri dışında isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE

A. Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:

İlk Derece Mahkemesince hükmolunan 4 yıl 2 ay hapis ve 8.300,00 TL adli para cezasının tür ve miktarları ile istinaf incelemesi üzerine Bölge
Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı nazara alınarak 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, aynı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.
B. Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:
Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 22.04.2021 tarihli ve 2019/335 Esas, 2021/202 Karar sayılı mahkûmiyet kararından sonra Dairemizce 28.03.2023 tarihinde hükmü veren mahkemeden Yargıtay denetimine esas olmak üzere talep edilen 38 adet iletişim tespit tutanaklarının UYAP sistemi aracılığıyla dosya arasına alındığı görülmekle Tebliğnamede yer alan (1) nolu bozma bendine iştirak edilmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Küçükçekmece 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/101 Esas, 2017/540 Karar sayılı ilamına konu 5237 sayılı Kanun’un 157 nci maddesinin birinci fıkrasındaki dolandırıcılık suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesine göre uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarında açıklanan gerekçeler ile suçun sübutuna ilişkin takdirleri tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde eleştiri ve aşağıda belirtilenin dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesi dördüncü fıkrası uyarınca hükmün (5/b) nolu bendinde taksitlendirilmesine karar verildikten sonra hükmün (5/b) nolu bendinin sonuna, “5- 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesi gereğince sanığın şahsi ve ekonomik durumu gözetilerek, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının miktarı dikkate alındığında taksit yapılmasına yer olmadığına” denilmek suretiyle çelişki oluşturularak hükmün karıştırılmasının hukuka uygun olmadığı,

Değerlendirilmiş; söz konusu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR

A. Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık … hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden:
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2021/3239 Esas, 2021/1870 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
(5/b) nolu bendinin sonunda yer alan “5- 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesi gereğince sanığın şahsi ve ekonomik durumu gözetilerek, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının miktarı dikkate alındığında taksit yapılmasına yer olmadığına” ibarelerinin hükümden tümüyle çıkarılması,
Suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.04.2023 tarihinde karar verildi.