YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1938
KARAR NO : 2023/9634
KARAR TARİHİ : 08.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1185 E., 2015/1621 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Sanık hakkında, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 20.03.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.

B. Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 15.07.2015 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları ve 58 inci maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

C. Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2015 tarihli ve 2015/1185 Esas, 2015/1621 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık 31.12.2015 tarihli dilekçesi ile “Burak’ta bulunan uyuşturucu maddeden ve yapılan tebligattan haberinin olmadığını” beyan ederek temyiz talebinde bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR (İLK DERECE MAHKEMESİNİN KABULÜ)

” İddia, sanık savunması, yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı, Adli Tıp Kurumu Ankara Grup Başkanlığı Kimya İhtisas Dairesi Narkotik Şubesi’nin raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; 02.03.2014 tarihinde sanıkta Adli Tıp Kurumu Ankara Grup Başkanlığı Kimya İhtisas Dairesi Narkotik Şubesi’nin raporunda belirtildiği üzere Eroin, 6-Mam ve Morfin maddelerinin ele geçirildi, sanığın emniyet ifadesinde uyuşturucu bağımlısı olduğunu, beyan etmesi üzerine Ankara C. Başsavcılığının 20.03.2015 tarih ve 2015/40773-1072 sayılı kararı ile kamu davasının açılmasının ertelenmesini sanık hakkında 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, tedaviye tabi tutulmasına karar verildiği, denetimli serbestlik müdürlüğü tarafından kararın sanığa tebliğ edildiği, ancak sanığın Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 29.06.2015 tarihli yazısı ile denetim kararının yerine getirilmesi için düzenlenen bildirime uymadığının tespit edilmesi üzerine kamu davasının açıldığı, bu şekilde sanığın üzerine atılı suçu işlediği” gerekçesiyle sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmiştir.

IV. GEREKÇE

Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;

Dosya kapsamına göre; kendisinde herhangi bir uyuşturucu ya da uyarıcı madde ele geçirilmeyen, inceleme dışı diğer sanıkta ele geçirilen uyuşturucu madde ile ilgisi saptanmayan, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığı teknik yöntemlerle de saptanmayan sanığın, soruşturma aşamasında müdafiisi olmadan verdiği ve yargılama aşamasında inkar ettiği ve hükme esas alınamayacak beyanı dışında atılı suçu işlediğine ilişkin kuşkuyu aşan yeterli delil olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulması nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.12.2015 tarihli ve 2015/1185 Esas, 2015/1621 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.11.2023 tarihinde karar verildi.