Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/19163 E. 2023/9822 K. 20.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/19163
KARAR NO : 2023/9822
KARAR TARİHİ : 20.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Esastan ret
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükmün düzeltilerek onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.03.2021 tarihli ve 2021/54 Esas, 2021/161 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 17.09.2021 tarihli ve 2021/1087 Esas, 2021/1291 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Yeterli delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, 2. Eylemin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu oluşturacağına, 3. Tanık Adem K’ın mahkemede dinlenmemesi sebebiyle eksik inceleme yapıldığına, 4. Delillerin hukuka aykırı şekilde toplandığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın Evren Sanayi Sitesi 1. Cadde civarında ve ara sokaklarda uyuşturucu madde satışı yaptığı yönünde istihbari bilgilerin elde edilmesi üzerine polis görevlilerince 14.08.2020 günü yapılan fiziki takip sırasında, sanığın Evren Sanayi 1. Cadde üzerinde yaya olarak ilerleyerek park halindeki 33 P 6742 plaka sayılı aracın sağ arka kapısından araca bindiği, araç içerisinde haklarında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan soruşturma yürütülen tanıklar … Ethem, Hasan, Adem ve araç sağ arka koltuğunda tanık Abdulkerim Ç’in oturduğu, sanığın tanık Abdulkerim’in yanına oturduğu, şahısların aralarında bir şeyler konuştukları, devamında tanık Abdulkerim’in cebinden çıkardığı para olarak değerlendirilen kağıt parçasını sanığa verdiği, sanığın da tanık Abdukerim’e uyuşturucu madde olduğu değerlendirilen bir paket verdiği ve devamında sanığın araçtan inerek yaya olarak
yürümeye başladığı, polis görevlilerince saat 12:15 sıralarında sanığın 3. cadde üzerinde durdurulduğu, yine bahse konu 33 P 6742 araç park halinde iken polis görevlilerince aracın yanına gidilerek, tanıkların araç dışına çıkmaları istenilmiş, bu sırada tanık Abdülkerim’in araçtan indiği sırada elinde bulunan 1 paket halinde beyaz kağıda sarılı vaziyetteki maddeyi araç arka koltuk ve paspas kısmına döktüğünün görüldüğü, şahsın döktüğü madde incelendiğinde daralı ağırlığı 0,60 gram eroin maddesi olduğunun anlaşıldığı olayda, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca cezalandırılmasına, suça konu maddenin eroin olduğu anlaşıldığından cezasında yarı oranında artırım yapılmasına, duruşmada gözlenen iyi hali ve mahkemeye karşı olum tutum ve davranışları dikkate alınarak 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi gereğince cezasında 1/6 oranında indirim yapılmasına, sanığın yakalandıktan sonraki davranışları göz önüne alınarak sanık hakkında şartları oluşmadığından 5237 sayılı Kanun’un 192 nci maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanmasına yer olmadığına, karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümde isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfı ile sübutuna, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ve eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiğine ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, dosya kapsamına göre yargılamanın sonucuna etki edecek nitelikte bir eksiklik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilen dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
B. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtarının belirtilmemesinin aynı Kanun’un 52 nci maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesine aykırı olduğu değerlendirilmiş; bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (B) numaralı bentte açıklanan nedenle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin, 17.09.2021 tarihli ve 2021/1087
Esas, 2021/1291 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.11.2023 tarihinde karar verildi.