Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/1842 E. 2023/9580 K. 07.11.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1842
KARAR NO : 2023/9580
KARAR TARİHİ : 07.11.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/121 E., 2016/679 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
2. Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uymadığının bildirilmesi üzerine Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 03.02.2015 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası ve dördüncü fıkrasının (a) bendi, 53 üncü maddesi, 54 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
3. Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.07.2016 tarihli ve 2015/121 Esas, 2016/679 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile hak yoksunluğuna hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; gereğinin yapılmasını arz ettiğine ilişkindir.
Cumhuriyet savcısının temyiz talebi özetle; sanık hakkında fazla ceza tayin edildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Ankara Emniyeti Narkotik Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğünün uyuşturucu ticareti yapan şahıslar ile ilgili yapmış olduğu istihbari çalışmalar sebebiyle, 14.06.2014 günü saat 20.45 sıralarında 06 DB 1804 plakalı aracın durdurduğu, olay ile ilgili Cumhuriyet Savcısına bilgi verildiği sırada aracın ön sağ koltuğunda oturan Ezgi’nin tişörtünün ön boğaz kısmından elini sokarak çıkardığı 3,20 gram gelen eroin maddesini kendi rızası ile polise teslim ettiği, ayrıca aracın aranacağını anlayan araç şoförü Medet’in ise şoför koltuğunun altından şeffaf kilitli 2 adet paketcik halinde toplam 19,95 gram ağırlığında eroin maddesini rızası ile polise teslim ettiği ve yine dedektör köpeğin tepki vermesi üzerine araç küllüğüne 0,45 gram eroin maddesinin ele geçirildiği, sanık hakkında kamu davasının ertelenmesi ile denetimli serbestlik kararının verildiği, sanığın denetimli serbestlik müdürlüğü tarafından uygulanan programa uymayarak imza atmaya gitmediği gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/85538 sayılı soruşturması sonucu kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma ve uyuşturucu madde ticareti yapma suçlarından ayrı ayrı dava açıldığı, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün Dairemizin 01.06.2022 tarihli ve 2022/7075 Esas, 2022/7120 Karar sayılı onama kararı ile kesinleştiği anlaşıldığından, sanığın dava tarihi öncesinde uyuşturucu madde kullandığının teknik yöntemlerle saptanmaması karşısında, sübut bulan uyuşturucu madde ticareti yapma suçunu gizlemek ve bu suçun cezasından kurtulmaya yönelik, uyuşturucu madde kullandığına ilişkin soyut beyanına itibar edilemeyeceği gözetilmeden kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan beraati yerine, mahkûmiyetine karar verilmesi, nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.07.2016 tarihli ve 2015/121 Esas, 2016/679 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2023 tarihinde karar verildi.