YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1792
KARAR NO : 2023/9581
KARAR TARİHİ : 07.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İzinsiz kenevir ekmek
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kadirli Cumhuriyet Başsavcılığının 14.04.2014 tarihli iddianamesi ile sanığın 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’a (2313 sayılı Kanun) muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kadirli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.09.2014 tarihli ve …Karar sayılı kararı ile atılı suça bakma görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilerek dosya yetkili ve görevli olduğu belirtilen Osmaniye Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir.
3. Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.10.2014 tarihli ve… Karar sayılı kararı ile atılı suça bakma görevinin Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilerek doğan görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
4. Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 31.03.2015 tarihli ve … Karar sayılı kararı ile Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28.10.2014 tarihli ve 2014/358 Esas, 2014/341 Karar sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
5. Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarihli ve … Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, izinsiz kenevir ekmek suçundan 2313 sayılı Kanun’un 23 üncü maddesinin beşinci fıkrasının ikinci cümlesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 6000,00 TL adli para cezasına hükmedilmiştir.
6. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca hükmün onanması yönünde karar verilmesi görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği özetle; beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İlk Derece Mahkemesinin Kabulüne Göre)
Olay tarihinde meydana gelen kesici alet ile yaralama olayı ile ilgili olarak olayın meydana geldiği ikamette olay yeri incelemesi yapıldığı esnada ikametin oturma odasında bulunan televizyon sehpası içerisinde kavanoz içerisinde 27.8 gram kenevir tohumu ve ikametin teras kısmında saksılar içerisinde
ekili vaziyette 6 kök hint keneviri olduğu tespit edildiği, her ne kadar sanık, bir hafta kadar önce soyismini bilmediği Doğan isimli bir şahıstan bir miktar kenevir tohumu getirdiğini, kendisinin de bu tohumların bir kısmını terasta bulunan saksıların içerisine gelişi güzel attığını, 3 veya 4 gün sonra saksılar içerisinde bir kaç kök hint keneviri çıktığını, 14 yıl kadar uyuşturucu esrar maddesi kullandığını, ancak yaklaşık 1 ay kadar önce kullanmayı bıraktığını belirterek üzerine atılı suçlamaları kabul etmediği yönünde savunmada bulunmuş isede, olayın oluş şekli, mevcut kanıtlar dikkate alınarak suçu inkar ve cezadan kurtulmaya yönelik savunmasına itibar edilmediği, ele geçirilen kök hint keneviri sayısı nazara alındığında sanığın eyleminin münhasıran kendi kullanımı için ihtiyaç duyduğu esrarı elde etmek amacıyla izinsiz hint keneviri yetiştirmek suçu kapsamına kaldığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Mahkemesince incelemeden kalan ve şahit numune olarak alınan suç konusu uyuşturucu madde hususunda karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, aşağıdaki husus dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının, “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ihtarı yerine, “taksitlerden birisini zamanında ödememeleri halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edilmesine, para cezasının ödenmemesi halinde adli para cezalarının hapse çevrilmesine” denilmek suretiyle 18.06.2014 tarihinde kabul edilip 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81 inci maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106 ncı maddesinin üçüncü fıkrası hükmü gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar verilmesi,
Değerlendirilmiş; ancak bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2015 tarihli ve 2015/161 Esas, 2015/441 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hükmün;
Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin altıncı fıkrasının paragrafında “taksitlerden birisini zamanında ödememeleri halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edilmesine, para cezasının ödenmemesi halinde adli para cezalarının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkartılarak yerine “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2023 tarihinde karar verildi.