YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1709
KARAR NO : 2023/10161
KARAR TARİHİ : 27.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 6545 sayılı Kanun ile değişik 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca 14.01.2015 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmiştir.
B. Sanığın, kendisine yüklenen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektirdiği yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar ettiğinin bildirilmesi üzerine, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığının, 14.10.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Kanunu’nun 191 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
C. Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.12.2015 tarihli ve 2015/403 Esas, 2015/646 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, mahkemece eksik inceleme yapıldığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR (İlk Derece Mahkemesinin Kabulüne Göre)
Sanık …’un arkadaşı ile birlikte Yıldız Parkında kova tabir edilen düzeneği kurarak bonzai içtikleri sırada kolluk tarafından yakalandığı, kolluk tarafından ele geçirilen maddenin 19.12.2014 tarihli raporda uyuşturucu ve uyarıcı madde içerdiğinin tespit edildiğini, sanık hakkında Lüleburgaz Cumhuriyet savcılığında 14.01.2015 tarihli ve 2015/8 Karar sayılı kararı ile 5 yıl süre ile dava açılmasının ertelenmesine ve 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, kararın gereği için Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği, Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 12.03.2015 tarihli yazısı ile sanığa denetimli serbestlik tedbirine uyması gerektiğinin bildirildiği, sanığın uymaması nedeni ile Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 28.04.2015 tarihli ve 2015/45 Karar sayılı infaz işlemleri değerlendirme komisyonu kararı ile uyarıldığı, sanığın 18.05.2015 tarihinde uyarıdan bilgisi olduğu, sanığın tekrar denetimi ihlal etmesi üzerine Kırklareli Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 07.07.2015 tarihli ve 2015/77 infaz işleri değerlendirme komisyonu kararında ihlalde
ısrar etmesi nedeniyle dosyanın kapatılarak Lüleburgaz Cumhuriyet savcılığına gönderildiği, Lüleburgaz Cumhuriyet Başsavcılığınca açılan kamu davasında sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Kabul edilebilir bir temyiz başvurusu üzerine yapılan inceleme neticesinde;
Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı başlatılan soruşturmada 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararının sanığa tebliğe çıkartıldığı ancak tebligatın iade edildiği anlaşılmakla, erteleme kararının sanığa usulüne uygun tebliğ edilip edilmediğinin araştırılarak tebliğ edildiğine dair belgenin dosya içerisinde ve UYAP sisteminde denetime açık bir şekilde bulundurulması gerektiğinin gözetilmemesi, nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.12.2015 tarihli ve 2015/403 Esas, 2015/646 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, diğer yönleri incelenmeksizin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.11.2023 tarihinde karar verildi.