Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/17042 E. 2023/3276 K. 11.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/17042
KARAR NO : 2023/3276
KARAR TARİHİ : 11.04.2023

T U T U K L U

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1753 E., 2021/1619 K.
SUÇLAR : 1. Uyuşturucu madde ticareti yapma
2. Kenevir ekme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kenevir ekme suçundan hükmolunan “3 yıl 4 ay” hapis cezası ile mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararının temyiz incelemesine tabi olmadığı tespit edilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği hükmolunan cezanın süresine göre reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.03.2021 tarihli ve 2021/78 Esas, 2021/185 Karar sayılı kararı ile;
1. Sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan,5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve sanık hakkında hak yoksunluklarının uygulanmasına,
2. Sanığın kenevir ekme suçundan 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun’un (2313 sayılı Kanun) 23 üncü maddesinin 5 inci fıkrasının birinci cümlesi, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci, ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının ilk cümlesi uyarınca 3 yıl 4 ay hapis ve 8.320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve sanık hakkında hak yoksunluklarının uygulanmasına,
Karar verilmiştir.
B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.06.2021 tarihli ve 2021/1753 Esas, 2021/1619 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan ve kenevir ekme suçlarından İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Somut, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine,
3. Eylemin münhasıran kendi kullanımı için ihtiyaç duyduğu esrarı elde etmek amacıyla kenevir ekimi yapma suçunu oluşturacağına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay tarihinde kollukça yapılan rutin kontrollerde, sokak içerisinden yoğun uyuşturucu kokusunun gelmesi üzerine yapılan araştırma sonrasında kokunun geldiği binanın bahçe kısmında sanığın görüldüğü, görevlilerce yanına gidildiği esnada elinde bulunan bir maddeyi yere atarak ayağı ile çiğnediği, bulunduğu yerde ağır uyuşturucu madde kokusunun binanın bodrum katındaki dairenin havalandırmasından geldiğinin fark edilmesi üzerine, arama kararına istinaden bodrum katın sanığın üzerinden çıkan anahtar ile açıldığı, uyuşturucu madde yetiştirmek için çeşitli cihazlar ile saksılara dikili vaziyette ve kurumaya bırakılmış esrar maddesinin ele geçtiği olayda; saksılarda yetiştirildiği tespit edilen 39 adet kök sayısının yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre kişisel kullanım miktarının çok üzerinde olduğu, yetişmekte olan 39 kök hint keneviri ile kurumaya bırakılmış 5 kök hint kenevirinden elde edilecek esrar miktarı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın kurumaya bıraktığı uyuşturucu maddeleri ticaret amacıyla bulundurduğu gerekçesiyle uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, dikili kenevirin de kişisel kullanım sınırını aştığı gerekçesiyle kenevir ekme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümlerde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. ”Kenevir Ekme” suçundan kurulan hüküm yönünden
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
B. Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hüküm yönünden
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun vasfına ve sübutuna ilişkin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
A. ”Kenevir Ekme” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.06.2021 tarihli ve 2021/1753 Esas, 2021/1619 Karar sayılı kararına yönelik 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteğinin incelenmesinde
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.06.2021 tarihli ve 2021/1753 Esas, 2021/1619 karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.04.2023 tarihinde karar verildi.