Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/15861 E. 2023/2765 K. 29.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15861
KARAR NO : 2023/2765
KARAR TARİHİ : 29.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Esastan ret

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
A. İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.03.2021 tarihli ve 2020/413 Esas, 2021/162 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, dördüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci, 52 nci, 53 üncü maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis ve 25.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
B. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2021/1511 Esas, 2021/1469 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Eylemin sabit olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, “Şüpheden sanık yararlanır.” ilkesinin ihlal edildiğine,
2. Eylemin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İhbar üzerine sanık tarafından kullanıldığı tespit edilen ikamete, arama yapılmak üzere gidildiğinde, ikametten çıktığı görülerek durdurulan tanık …’ın, tutanaktaki sözlü beyanında ve aşamalardaki ifadesinde, “Sanıktan temin ettiği uyuşturucu maddeyi, sanığa ait ikamette kullandığını,” belirterek, üzerinde eroin kalıntısı bulunan kağıt parçasını teslim ettiği; ikamet aramasında ise 25 adet amfetamin içeren tablet ve 4 fişek eroin ile tanıkta ele geçen kağıt parçası ve ikamette ele geçen eroinin sarılı materyal ile aynı nitelikteki ders kitabının bulunduğu olayda; ihbarın, olay ve arama tutanaklarının, uzmanlık raporlarının, materyale ilişkin karşılaştırma tutanağının içerikleri, tanık …’ın aşamalardaki beyanları, tanıkta ele geçen kağıttaki kalıntının, sanıkta ele geçen uyuşturucu madde ile aynı tür olması hususları birlikte değerlendirildiğinde, “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçunun sabit olduğu, suç konusunun eroin olması nedeni ile arttırım uygulandığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular ile hukuki nitelendirme ve uygulama konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümde isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
5237 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinde 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun sübutuna, vasfına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 15.06.2021 tarihli ve 2021/1511 Esas, 2021/1469 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.03.2023 tarihinde karar verildi.