Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/15857 E. 2023/2509 K. 22.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15857
KARAR NO : 2023/2509
KARAR TARİHİ : 22.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Uyuşturucu madde ticareti yapma
HÜKÜM : Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ

A. Mersin 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 18.03.2021 tarihli ve 2020/286 Esas, 2021/121 Karar sayılı kararı ile sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci , 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 10 yıl hapis ve 20.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir.

B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 06.05.2021 tarihli ve 2021/713 Esas, 2021/647 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümdeki hukuka aykırılık düzeltilerek, hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle;

1. Eylemin sabit olmadığına,

2. Beraat etmesi gerektiğine,

3. Tanık …’in beyanında belirttiği görüntülerin duruşmada izlenmesi halinde eylemin sabit olmadığının anlaşılacacağına,

İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR

Temyizin kapsamına göre;

A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Olay tarihinde “sanığın ismine ve uyuşturucu madde satışı yaptığı yere” ilişkin edinilen bilgi üzerine, yapılan fiziki takip sırasında, sanığın oturduğu kaldırımın üzerine bıraktığı paketi, yanına gelen ve hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan ayrıca soruşturma yürütülen tanık
…’in aldığı ve sanığa 100,00 TL para verdiğinin görüldüğü, devam eden takip sonucu durdurulan tanık …’in arama yapılmaksızın 1 paket metamfetamini teslim ettiği; sanığın ise yakalandığı sırada kolluk görevlilerine direndiği ve üzerinde bulunan 100,00 TL parayı, cep telefonunu ve içinde üç paket metamfetamin bulunan poşeti yere attığı olayda; istihbari bilginin ve olay tutanağının içerikleri, tutanak düzenleyici kolluk görevlilerinin bu tutanakları teyit eden tanıklık beyanları, tanık …’in kollukta müdafi huzurunda alınan beyan ve teşhisi ile mahkemedeki tanıklık beyanı, ele geçen uyuşturucu maddelerin aynı ağırlıkta ve aynı materyalle benzer şekilde paketlenmiş olmaları dikkate alındığında, “uyuşturucu madde ticareti yapma” eyleminin sabit olduğu, alışverişin yapıldığı yerin 5237 sayılı Kanun’un 188 inci maddesinin dördüncü maddesinin (b) kapsamındaki yerlere 200 metre ve daha yakın mesafede olduğuna dair delil bulunmadığından, ilgili maddenin uygulanmadığı; sanığın duruşmadaki ve suçtan sonraki davranışları, sabıkalı kişiliği dikkate alınarak takdiri indirim yapılmadığı, gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü

İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular ile hukuki nitelendirme ve uygulama konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkındaki hükümde, “Gerekçeli kararın başlık kısmında 12.10.2020 – 13.10.2020 tarihleri arasındaki gözaltı süresinin gösterilmemesi,” hususu eleştirilip, “Uyuşturucu maddelerin sarılı olduğu materyallerin müsaderesi yerine, imhasına karar verilmesi,” nedeniyle hukuka aykırılık düzeltilerek İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE

İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun sübutuna, vasfına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı, sanığın beyanı ile kendisinin veya suç ortağının suçunu ortaya çıkardığından bahsedilemeyeceğinden, etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşullarının oluşmadığı; tanık …’in kovuşturma aşamasındaki beyanı dışında, aşamalarda uyuşturucu madde alışverişine ilişkin görüntü kaydından söz edilmediği ve dosyadaki delillerin suçun sübutunun ve vasfının tespiti açısından yeterli olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

V. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin,
06.05.2021 tarihli ve 2021/713 Esas, 2021/647 Karar sayılı kararında sanığın öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden; 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Mersin 8. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

22.03.2023 tarihinde karar verildi.