Yargıtay Kararı 10. Ceza Dairesi 2021/15823 E. 2023/1603 K. 01.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15823
KARAR NO : 2023/1603
KARAR TARİHİ : 01.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : 1. Uyuşturucu madde ticareti yapma,
2. Kenevir ekme
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi; (Her iki suç yönünden)

İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında, “kenevir ekme” suçundan kurulan “4 yıl 2 ay hapis ve 10.400,00 TL adli para cezasına” ilişkin mahkûmiyet hükmüne konu cezanın türü ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararının temyiz incelemesine tabi olmadığı tespit edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu,

294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Söke 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.12.2020 tarihli ve 2020/334 Esas, 2020/378 Karar sayılı kararı ile sanığın “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 188 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci, 52 nci, 53 üncü maddeleri uyarınca “8 yıl 4 ay hapis ve 16.660,00 TL adli para cezası” ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna; “kenevir ekme” suçundan 2313 sayılı Kanun’un 23 üncü maddesinin beşinci fıkrasının birinci cümlesi, 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü, 62 nci, 52 nci ve 53 üncü maddeleri uyarınca “4 yıl 2 ay hapis ve 10.400,00 TL adli para cezası” ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
B. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.03.2021 tarihli ve 2021/306 Esas, 2021/478 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık ve müdafiinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri özetle;
1. Kararın usule, yasaya, hukuka aykırı olduğuna,
2. Kenevir ekme suçu yönünden, zincirleme suç hükmünün uygulanma koşullarının bulunmadığına, münhasıran kendi kullanımı için kenevir ektiğine,
3. Eylemin sabit olmadığına, “Şüpheden sanık yararlanır.” ilkesinin ihlal edildiğine,
4. Eylemin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğuna,
5. Eksik araştırma ile karar verildiğine,
6. Etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay tarihinde yürütülen devriye görevi sırasında sanığa ait ikametin bahçesinde ekili halde hint keneviri bitkilerinin görülmesi üzerine, yazılı arama emrine istinaden yapılan aramada, bahçede ve evin içinde dikili halde, 15 kök hint keneviri ve kurutulmaya bırakılmış 4700 gram kubar esrarın ele geçirildiği, 09.11.2020 tarihli uzmanlık raporuna göre, dikili haldeki hint kenevirinden 3.750 gram toz esrar ve kurutulmaya bırakılmış hint kenevirinden 2.350 gram toz esrar elde edilebileceğinin; olay tarihinde alınan idrar örneği analizinde, sanığın uyuşturucu madde kullanmadığının tespit edildiği olayda, ekili halde bulunan ve hasadı yapılmış olan bitkilerden elde edilecek toz esrar miktarının kişisel kullanım sınırının üzerinde olması, sanığın idrar örneği analizinde uyuşturucu maddeye rastlanmaması, tutanak düzenleyici tanık A.’nin beyanı dikkate alındığında, eylemlerin, “uyuşturucu madde ticareti yapma” ve “esrar elde etmek için kenevir ekme” suçlarını oluşturduğu, ele geçen kenevir bitkileri arasındaki boy farkı bakımdan kaynaklanmayacak derecede fazla olduğu, dolayısı ile farklı zamanlarda ekildikleri kabul edilerek, “kenevir ekme” suçu yönünden, ayrıca zincirleme suç hükmüne göre artırım yapıldığı gerekçesiyle sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgular ile hukuki nitelendirme ve uygulama konusunda, Bölge Adliye Mahkemesince, hükümlerde isabetsizlik görülmediği gerekçesi ile istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A.”Kenevir Ekme” Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
B. “Uyuşturucu Madde Ticareti Yapma” Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden;
İlk Derece Mahkemesinin ve Bölge Adliye Mahkemesinin, suçun sübutuna, vasfına, delillerin hukuka uygun olarak toplandığına ilişkin takdirlerinde bir isabetsizlik bulunmadığı; sanığın, “Ektiği hint kenevirlerinin tohumlarını Aydın isimli şahıstan aldığına ve bu şahısla birlikte esrar kullandıklarına,” ilişkin soyut beyanı ile adı geçen şahsa yönelik ” uyuşturucu madde ticareti yapma” isnadında bulunmadığı da dikkate alındığında, hakkında etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşullarının oluşmadığı, ayrıca Aydın isimli şahsın tanık sıfatıyla dinlenmesinden ara karar ile vazgeçilmesinin dosyadaki delil durumuna göre eksik araştırma nedeni teşkil etmediği anlaşılmakla, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiş, hükümde açıklanan gerekçeler, tüm dosya kapsamına göre usul ve yasaya uygun bulunarak, aşağıda belirtilenler dışında hükümde hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.
1. Sanık hakkında hak yoksunluklarına karar verilirken, hükümden önce 15.04.2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’la 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinde yapılan değişikliğin gözetilmediği,
2. Sanığa verilen adli para cezasının 5237 sayılı Kanun’un 52 inci maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra, kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek, aynı maddenin son cümlesine aykırı davranıldığı,
Değerlendirilmiş; her iki hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
A. “Kenevir Ekme” Suçundan Kurulan Hükmün İncelenmesinde;
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.03.2021 tarihli ve 2021/306 Esas, 2021/478 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B.”Uyuşturucu Madde Ticareti Yapma” Suçundan Kurulan Hükmün İncelenmesinde;
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 10.03.2021 tarihli ve 2021/306 Esas, 2021/478 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 303 üncü

maddesi gereği İlk Derece Mahkemesi hükmünün,
1. 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin uygulanması ile ilgili bölümünün çıkarılması ve yerine; “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ile üçüncü fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına”, ibaresinin eklenmesi,
2. Sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragrafında “… Kalan miktarın tamamının sanıktan tahsiline,” ibaresinden sonra gelmek üzere “ ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına,” ibaresinin eklenmesi
Suretiyle, İlk Derece Mahkemesi hükmündeki hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık hakkındaki salıverilme taleplerinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Söke 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.03.2023 tarihinde karar verildi.