YARGITAY KARARI
DAİRE : 10. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/14640
KARAR NO : 2023/9568
KARAR TARİHİ : 07.11.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Aralarındaki bağlantı nedeniyle Dairemizin 2021/1544 esasında kayıtlı Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.11.2015 tarihli ve 2015/547 Esas, 2015/808 Karar sayılı dosyası ile birlikte incelenmiştir.
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin, hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un
310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2015 tarihli iddianamesi ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 191 inci maddesinin birinci ve altıncı fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
B. Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2016 tarihli ve …. Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile hak yoksunluğuna hükmedilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehine hükümlerin uygulanmadığına, alt sınırdan ceza verilmediğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın uyuşturucu madde bulundurduğunun ve kullandığının tespit edildiği, sanık hakkında aynı nitelikteki başka eylemi için kamu davası açılmasının ertelenmesine ve hakkında tedavi ile denetimli serbestlik uygulanmasına karar verildiği, fakat sanığın kendisine yapılan uyarılara rağmen bu süreçteki yükümlülüklerine uymadığı ve uymamakta ısrarcı olduğu, önceki bu eylemi için sanık hakkında Eskişehir 5. Asliye Mahkemesi’nin 2015/439 Esas sayılı davasında kovuşturması yapılan kamu davasının 01.07.2015 tarihinde açıldığı, akabinde sanığın yine uyuşturucu madde kullanmaya devam ettiği ve suç tarihi itibarı ile sanığın üzerinde uyuşturucu madde bulundurur iken suç üstü yakalandığı gerekçesiyle mahkûmiyetine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
İncelenen 04.08.2015 tarihli suç öncesinde, birlikte incelenen dosya kapsamında 02.09.2014 tarihinde sanığın uyuşturucu madde kullanması nedeniyle 26.12.2014 tarihinde kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verildiği ancak sanığın 07.05.2015 tarihinde uyuşturucu madde bulundurarak yükümlülüklerine uymaması nedeniyle hakkında dava açıldığı ve 05.11.2015 tarihinde mahkûmiyetine
karar verildiği, sanığın bu hükmü temyiz ettiği, yapılan inceleme sonunda Dairemizin 07.11.2023 tarihli, 2021/1544 Esas sayılı ilamı ile davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği anlaşılmakla,
04.08.2015 tarihli eylem nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 191 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca doğrudan kamu davası açılmış ise de, 02.09.2014 tarihli eylem nedeni ile açılan dava zamanaşımına uğradığından verilmiş olan erteleme kararının hukuki dayanaktan yoksun hale geldiği, dolayısıyla 04.08.2015 tarihli eylem nedeniyle doğrudan kamu davası açma koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla, kamu davasının durmasına ve yeniden kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilmesi için dosyanın Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi, nedeniyle hukuka aykırılık görülmüştür.
V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2016 tarihli ve 2015/883 Esas, 2016/237 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.11.2023 tarihinde karar verildi.